ผ้าห่มกรอม พร้อมรับ กับลมล่อง กอดเข่ามอง จ้องฟ้า เมื่อคราหนาว จันทร์เสี้ยวหงาย คล้ายเหมือน เป็นเพื่อนดาว ก่อนย่างก้าว หลบแถว แนวพนา ลมเหนือพัด ซัดกาย คล้ายเตือนย้ำ คิดถึงคำ คนหนึ่ง ซึ่งห่วงหา เคยนั่งเรียง เคียงกัน พร้อมสัญญา จะกลับมา เมื่อคราว ลมหนาวเยือน ก็หลายปี ที่เรา คอยเฝ้าฝัน รอนับวัน เอาเวลา มาเป็นเพื่อน ด้วยความหลัง ฝังใจ ไม่ลืมเลือน คอยแอบเตือน ตนไว้ ว่าให้รอ หลายปียัง นั่งคอย แม้หงอยเหงา ตรงที่เก่า เราเคย เอ่ยปากขอ คำสัญญา เพียงใน ใจก็พอ ทุกวันหนอ ยังมั่น ตามสัญญา จะรอไป จนกว่า ชีวาลับ เจ้ามิกลับ หวนไป ก็ไม่ว่า มองความหลัง ครั้งผ่าน เนิ่นนามมา สุขอุรา ยังซับ อยู่กับมาน ผ้าห่มผืน เก่ากรอม พันล้อมอก เสียงวิหก กลางไพร เริ่มไขขาน หมดเวลา อีกครั้ง ดั่งวันวาน มิร้าวราญ วันรุ่ง ยังมุ่งรอ
14 ธันวาคม 2555 08:45 น. - comment id 1252525
ลมหนาวเลื่อนเคลื่อนคลายไปหลายรอบ คอยคำตอบ ดูเลือนลับกับลมหนาว ใจคนคอยอิ่เอมเหลือ เมื่อถึงคราว เริ่มต้นหนาว คนพราวหวังตั้งตารอ
15 ธันวาคม 2555 08:22 น. - comment id 1252542
ลมหนาว ฝนตก ชวนคิดถึงใครบางคนนะคะ
15 ธันวาคม 2555 08:59 น. - comment id 1252546
มั่นคงในความรักมากครับ