ในคืนที่ท้องนภาคราไร้ดาว ภาพเก่าเก่าเรายังหวนให้ใจเหงา เป็นเรื่องราวในวานวันของสองเรา ยังคงเฝ้าตามหลอกหลอนบั่นทอนใจ มองท้องฟ้านภาครึ้มอึมทึมสี ภาพคนดียังเด่นชัดในใจเหงา แม้วันนี้จะจบแล้วเรื่องของเรา แต่ใจเฝ้าห่วงยังหาทุกนาที ไม่อาจจบลบเลือนหายในยามนี้ เพราะยังมีเยื่อใยรักสลักฝัง แม้ตอนนี้ที่ต้องอยู่อย่างลำพัง ใจฉันยังย้ำแน่นหนักรักไม่คลาย แม้จะรู้ไม่อาจหวนได้อีกแล้ว ใจไม่แคล้วบ่มเมล็ดแห่งความหวัง ว่าสักวันเจ้านกน้อยหวนคืนรัง สุขสมดั่งที่ผ่านมาคราฝันไป แต่คงเป็นแค่ความหวังดั่งแล้งลม พัดขื่นขมโหมกระหน่ำซ้ำใจเหงา เป็นแค่เพียงภาพหลอกหลอนซ่อนในเงา ข้างในเราเจ้าดวงใจ ที่ร้าวราน
20 พฤศจิกายน 2555 08:04 น. - comment id 1251276
มองนภาหวังเพื่อยังเหลือภาพ เคยพิลาปรำพันอย่างฝันหวาน อนิจจาภาพเลือนเหมือนวันวาน รัตติกาลยังสลัวมัวเหมือนเดิม เธอสลัดตัดรอไม่ต่อฝัน ปล่อยให้ฉันอยู่สุด ณ.จุดเริ่ม มีแต่คำตัดพ้อมาต่อเติม แล้วจะเพิ่มสัมพันธ์กันอย่างไร ทิ้งให้ฉันเจ็บช้ำ...เพียงลำพัง ไม่อยากฟังคำพ้อ...พอได้ไหม? หากเธอยังมีฉัน....จงมั่นใจ ฉันรอได้..ลำพัง...ที่รังเดิม.
20 พฤศจิกายน 2555 17:57 น. - comment id 1251309
24 พฤศจิกายน 2555 08:31 น. - comment id 1251579
ไม่นานก็หายนะคะ