หนึ่งรักหวาน ซ่านซึ้ง ติดตรึงจิต จิตตรึงติด ซึ้งซ่าน หวานรักหนึ่ง รักมั่นมิ พรั่นพรึง จึงดื้อดึง ดึงดื้อจึง พรึงพรั่น มิมั่นรัก หนักหน่วงใน ใจแท้ แก้มิไหว ไหวมิแก้ แท้ใจ ในหน่วงหนัก ลมติดลาม ตามรัก ถักฟูมฟัก ฟักฟูมถัก รักตาม ลามติดลม สมสั่งด้วย ฉวยฉาบ ภาพเอิบอาบ อาบเอิบภาพ ฉาบฉวย ด้วยสั่งสม ลอยเลื่อนทน เฝื่อนขม ข่มซานซม ซมซานข่ม ขมเฝื่อน ทนเลื่อนลอย
สุนทรวิทย์ 25 ต.ค. 2555 11:04 น. - ID 145993 
1757
2
0
27 ตุลาคม 2555 06:24 น. - comment id 820453
เยี่ยมครับ
27 ตุลาคม 2555 07:15 น. - comment id 820457
ขอบคุณครับ
25 ตุลาคม 2555 11:43 น. - comment id 1249705
^_^ คราวนี้ไม่หลงกล(บท)แหละ อิอิ กลัวถอยหลังเข้าคลอง ขออ่านเฉยๆนะคะ
25 ตุลาคม 2555 11:50 น. - comment id 1249706
เก่งจังค่ะคุณสุนทรวิทย์ คงแต่งตามไม่ไหว ยังอยู่ระดับอนุบาลเพิ่งหัดเขียนกลอนค่ะ
25 ตุลาคม 2555 12:31 น. - comment id 1249711
กลบทถอยหลังเข้าคลองค่อนข้างยากครับ คุณเพียงพลิ้ว แต่งยาวไม่ไหวเลยหยวนๆครับ
25 ตุลาคม 2555 12:35 น. - comment id 1249712
แต่งแบบงูๆปลาๆครับคุณอนงค์นาง ไม่รู้จะ เขียนอะไรก็มั่วไปเรื่อยเปื่อยครับ
25 ตุลาคม 2555 16:57 น. - comment id 1249723
คุณสุนทรวิทย์ การเขียนกลบทนั้น ฉันทลักษ์ก็เหมือนกลอนแปดทั่วไปจ้ะ กลบทถอยหลังเข้าคลอง เป็นกลบทที่ถือว่ายากกลบทหนึ่ง ในการเขียน และการผวนคำกลับไปนั้น ต้องคำนึงถึงวรรณยุกต์ด้วย...เช่น หนึ่งรักหวาน ซ่านซึ้ง ติดตรึงจิต คำว่า ติด กับ จิต เป็นวรรณยุกต์เสียงเดียวกัน ไม่ควรใช้ ถ้าแก้เป็น หนึ่งรักหวาน ซ่านซึ้ง ตราตรึงจิต จะเพราะกว่าไหมจ๊ะ เมื่อผวนเป็นวรรคที่สอง (วรรครับ) จะเป็น จิตตราตรึง ซึ้งซ่าน หวานรักหนึ่ง คือการผันกลับไม่จำเป็นต้องผันกลับไปเป็น จิตตรึงตรา น่ะจ้ะ เพราะเราต้องการให้ตรึง สัมผัส กับซึ้ง ทีนี้ลองมาดูวรรคที่สอง ที่ว่า จิตตราตรึง ซึ้งซ่าน หวานรักหนึ่ง จริงๆ ก็ไม่ผิด แต่ไม่นิยม เพราะวรรคที่สองของกลอนแปดนั้น นิยมลงท้ายด้วยเสียงจัตวา ซึ่งจะทำให้กลอนไพเราะ
ทีนี้ลองมาดูบาทสุดท้าย สมสั่งด้วย ฉวยฉาบ ภาพเอิบอาบ คำว่าฉาบ กับ ภาพ เป็น สัมผัสในที่ไพเราะ แต่เมื่อไปลงท้ายด้วยเสียงเดียวกัน คือคำว่าอาบ เวลาอ่านเสียงจะราบเรียบไปหมดทั้งบรรทัด เหมือนไม่มีวรรณยุกต์ ทำให้ลดความไพเราะลงไป มิหนำซ้ำพอผวนกลับไปในวรรคที่สอง อาบเอิบภาพ ฉาบฉวย ด้วยสั่งสม คำว่าอาบของวรรคแรก (วรรคสดับ) ไปสัมผัสกับคำว่าอาบ คำว่าภาพ และ คำว่า ฉาบ ของวรรคที่สอง ซึ่งถือว่าเป็นสัมผัสเลือนน่ะจ้ะ
หนาวน้ำตาบ่านองทั้งสองแก้ม ทั้งสองแก้มนองบ่าน้ำตาหนาว ใจปวดเจ็บ...เหน็บขวัญ...วันยืดยาว ยืดยาววันขวัญเหน็บเจ็บปวดใจ ประมาณนี้จ้ะคุณสุนทรวิทย์ นี่ก็เขียนไปตามความเข้าใจ ถูกผิดประการใด ขอโทษด้วยจ้ะคุณสุนทรวิทย์
25 ตุลาคม 2555 18:01 น. - comment id 1249726
ขอบคุณมากครับคุณดินสำหรับคำแนะนำ แต่ผมก็สงสัยอยู่ว่าถ้าไม่ใช้คำวรรณยุกต์เสียงเดียวกัน วรรครับก็จะไม่สัมผัส ผมเจตนาเขียนอย่างนั้นเพื่อให้รับ สัมผัสกันครับ และตัวอย่างที่ยกมานั้นจะเป็นการใช้สัม ผัสซ้ำไหมครับ ถ้าหากว่ายกเว้นได้ใช้สัมผัสซ้ำได้ก็เขียน ง่ายขึ้นซะอีกครับ ผมพยายามหาสัมผัสไม่ให้ซ้ำครับ จึงออกมาลักษณะนี้ ถูกผิดประการใดแนะนำด้วยครับ ขอบคุณอีกครั้งครับ
26 ตุลาคม 2555 05:02 น. - comment id 1249750
รักของคนพ่ายหรือเปล่า ท่านพี่
26 ตุลาคม 2555 07:07 น. - comment id 1249754
พ่ายจนชินแล้วครับคุณน้อง
26 ตุลาคม 2555 12:06 น. - comment id 1249770
หวานรักแอบ แนบซึ้ง ตรึงดวงจิต ดวงจิตตรึง ซึ้งแอบ แนบรักหวาน คำว่าจิตของวรรคแรก สัมผัสกับ คำว่าจิต ของวรรคที่สอง(ตามฉันทลักษณ์ของกลบทถอยหลังเข้าคลอง) แต่ในวรรคที่สอง มีสัมผัสในเป็นคำว่าแอบ กับแนบ(ฉันทลักษณ์ของกลอนแปดทั่วไป) แต่ถ้าเขียนแบบที่คุณสุนทรวิทย์เขียน ก็จะเป็น หวานรักแอบ แนบชิด ติดตรึงแปลบ แปลบตรึงติด ชิดแนบ แอบรักหวาน คำว่าแปลบในวรรคแรก สัมผัสกับคำว่าแปลบในวรรคที่สอง แล้วยังไปสัมผัสกับคำว่า แนบ และ แอบ อีก ซึ่งในกลอนแปดทั่วไป อย่างนี้ถือเป็นสัมผัสเลือน ดังนั้นต้องเปลี่ยนคำท้ายวรรคที่หนึ่ง ไม่ให้เป็นเสียงเดียวกับสัมผัสในของวรรคที่หนึ่งเอง
26 ตุลาคม 2555 13:30 น. - comment id 1249781
โอ้! ได้ความรู้เพิ่มเติมจากนายดินด้วย ดีจัง ไว้ลองเขียนมั่งดีกว่า จะเขียนได้ไหมน๊า เท่าที่สังเกตคือย้อนคำในวรรคบาทต่อบาทเนอะ แต่ก็ต้องระวังความหมายสุดๆ เลยละ ท่านสท เขียนได้เยี่ยมเลย เป็นการเขียนและคำแนะนำที่มีค่ามากเลยทีเดียว ขอบคุณทั้งสองท่านค่ะ :)
26 ตุลาคม 2555 14:37 น. - comment id 1249783
ขอบคุณอีกครั้งครับคุณดิน ตามความเข้าใจเดิมของผมนั้นผมเข้าใจว่าวรรคสองจะ ต้องอ่านย้อนกลับจากหลังไปหน้าทุกคำครับ ผมจึงพยา ยามหาคำสัมผัสเตรียมไว้จึงออกมาลักษณะอย่างที่เห็น ครับ ถ้าสัมผัสซ้ำได้และไม่จำเป็นต้องสัมผัสแบบเดียว กับกลอนแปดก็จะง่ายขึ้นครับ เพราะผมมัวเฟ้นคำให้สัม ผัสแบบกลอนแปดครับ ส่วนที่ว่าสัมผัสเลือนตามความ เข้าใจของผม ผมคิดว่าอนุโลมได้เพราะเป็นกลบทครับ อย่างไรก็ดีคำแนะนำของคุณดินทำให้ผมได้รับความกระ จ่างขึ้นมาอีกส่วนหนึ่งครับ ต่อไปถ้าจะเขียนอีกจะนำไป ปรับปรุงใช้ครับ ขอบคุณมากครับ
26 ตุลาคม 2555 14:45 น. - comment id 1249784
ขอบคุณครับคุณกุ้งหนามแดงที่ชื่นชมมา จริงๆเรื่องกลบทนี่ผมงูๆปลาๆครับ เคยได้รับคำแนะนำจากคุณคนกุลาและคุณดิน แค่เคยลองเขียนดูเมื่อก่อนนี้ แล้วก็หยุดไป ตอนนี้หมดมุขคิดอะไรไม่ออก ก็เลยลอง เขียนดูใหม่ คิดว่าต้องปรับปรุงอีกมากครับ
26 ตุลาคม 2555 16:39 น. - comment id 1249790
โหหห..ถอยหลังลงคลอง ซ้อว่ายน้ำไม่เป็นเจ้าค่ะ ต้องจมน้ำในคลอง..หรือไม่ก็ต้องสำลักน้ำ ตาย..แน่แน้เลย..ถอยดีกว่า ไม่เอาดีกว่า.. บ้ายบายเจ้าค่ะ
26 ตุลาคม 2555 18:23 น. - comment id 1249793
เกาะพุงเฮียลอยไปก็ได้ครับซ้อ พุงเฮียพอๆ กับห่วงยางครับ
27 ตุลาคม 2555 18:28 น. - comment id 1249814
เพราะครับยากจริง... ไว้ไปลองหัดแต่บงมาบ้างดีก่า
27 ตุลาคม 2555 18:38 น. - comment id 1249817
ขอบคุณครับ จะรออ่านครับ
27 ตุลาคม 2555 22:49 น. - comment id 1249838
กลบทมีข้อบังคับบังคับที่ตายตัวแตกต่างจากกลอนทั่วไป..... ตรงนี้จึงทำให้ไม่เป็นที่นิยม เพราะ ยากให้ลงคำ เสียง ความหมาย แบบกลบทต่าง ผมชอบกลอนคุณนะ ชื่นชมอย่างยิ่ง ขอแบ่งปันงานที่เคยเขียนเล็กน้อย " รักรสพิษ ติดใจ ไกลเกินคิด คิดเกินไกล ใจติด พิษรสรัก....
27 ตุลาคม 2555 23:05 น. - comment id 1249839
กลบทถอยหลังเข้าคลอง ต้องถอยหลังทุกคำ ไม่สลับคำครับ ส่วนเสียงท้ายวรรคควรลงเสียงตามแบบกลอนแปด ไม่ควรพลาด อาจอนุโลมเปนคำตายแทนเสียงเอกได้ ข้อบังคับที่ว่าสัมผัสเลือนเป็นข้อผิดพลาดที่ไม่ควรมีในบทกลอนทุกประเภท เพราะแท้จริงแล้วไม่สัมผ้ส เช่น กาย-ใจ ของคุณไม่มีครับ ส่วนที่มีเป็นแบบชิงสัมผัส ซึ่งกลบทถอยหลังเข้าต้องมีครับ ผิดถูกอย่างไร ติ ติง ได้ครับ แลกเปลี่ยนกัน
28 ตุลาคม 2555 08:01 น. - comment id 1249868
ขอบคุณมากครับคุณวาสุกรี ที่กรุณาแบ่งปันความรู้มาอีกส่วนหนึ่ง ผมเองก็งูๆปลาๆ ต้องคอยศึกษาเก็บเกี่ยวความรู้จากผู้รู้ทุกๆท่านครับ เว ลาผิดพลาดก็พยายามแก้ไขปรับปรุง ก็เขียนได้เท่าที่เห็น ครับ ขอบคุณมากๆอีกครั้งครับ
29 ตุลาคม 2555 11:27 น. - comment id 1249965
เข้ามาเยือน ..จากเพื่อนคนหนึ่ง ซาบซึ้งในงานที่สรรค์สร้าง คารวะ ณ ตรงนี้ไม่มีวาง ขอร่วมทาง สร้างฝันนิรันดร์ไป จริงใจไมตรีมิมีคลาย...
29 ตุลาคม 2555 12:27 น. - comment id 1249975
น้ำใจ มากมี ที่มอบให้ มองได้ ถึงแก่น แสนวิศิษฏ์ มิเคย ทอดทิ้ง สมมิ่งมิตร สุนทรวิทย์ ซึมซับ ประทับใจ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
