ใครคนหนึ่ง คนนั้น ฉันคิดถึง คนที่ซึ่ง ทำให้ ใจสับสน มิยินเสียง มิเห็นหน้า พากังวล เคยสุขล้น เมื่อไร ได้พาที มาหายห่าง ร้างกัน บอกงานเยอะ จะพบเจอะ อีกไหม เมื่อไรนี่ หรือลืมเลือน เราไป มิใยดี ทิ้งวลี กานท์กลอน แต่ก่อนมา ถ้างานหนัก พักกาย สนใจด้วย เกรงจะป่วย ห่วงถึง จึงถามหา หรือว่ามี คนใกล้ ใครป้อนยา ขอโทษที หากถ้า ว่าวุ่นวาย
26 กันยายน 2555 07:20 น. - comment id 1246571
ถ้าเหนื่อยนัก ก็พัก อย่าหักโหม เดี๋ยวร่างกาย ทรุดโทรม ต้องรักษา ถ้าเหงาใจ ขอให้ เธอโทรมา คนกรุงศรี จะเยียวยา ให้เหงาคลาย
26 กันยายน 2555 08:11 น. - comment id 1246589
ความห่วงใยที่ไม่ได้รับการใส่ใจ เจ็บปวดจังนะคะ
26 กันยายน 2555 10:16 น. - comment id 1246612
ฝากห่วงใยกลับไปสู่ใจเขา ระหว่างเราคิดถึงซึ้งไม่หน่าย ยังห่วงหาอาทรอย่างมากกมาย มิคิดคลายกลายเป็นอื่นยังชื่นทรวง
26 กันยายน 2555 11:00 น. - comment id 1246631
ใครคนนั้น...(คนใหนน้อ)
26 กันยายน 2555 11:36 น. - comment id 1246647
ใครรู้ตัวว่าเป็นคนนั้น...ก็คนนั้นแหละ ขอรับ
26 กันยายน 2555 22:58 น. - comment id 1246741
ฟ้าฝั่งนี้ไร้จันทร์ส่องแสนหมองเศร้า เหมือนไร้เงาของเธอชะเง้อหา ห่างไปนานเริ่มเป็นคนนอกสายตา สื่อสัญญาสายสัมพันธ์ถูกบั่นทอน อยากเป็นใครคนนั้น ท่านคิดถึง แอบซาบซึ้งปนอิจฉาทำตาร้อน อยากมีคนเป็นห่วงใยไห้เว้าวอน วลีกลอนอ่อนหวานสานสายใย งานเหนื่อยหนักแต่เรื่องรักยิ่งหนักว่า เขาป้อนยาปนพิษเพิ่มฤทธิ์ไข้ อยากมีคนถามหามาวุ่นวาย ขอพักกายอิงพิงบ่าสักนาที ..... /ฝากกลอนมาคาระวะ ด้วยความเคารพและคิดถึงค่ะ
27 กันยายน 2555 21:45 น. - comment id 1246832
ฟ้ามีจันทร์ วันนี้ แต่สีหม่น คิดถึงคน คนนั้น แล้วหวั่นไหว สื่อสัญญา สัมพันธ์ ยังมั่นใจ ก็แล้วใคร คนนั้น ที่ฉันคอย ถ้าเหนื่อยนัก พักกาย ตามใจหวัง เติมพลัง แรงใจ ไว้สักหน่อย อยากจะรับ ซับเหงื่อ เพื่อลบรอย แม้อย่างน้อย เอียงไหล่ ให้พักพิง ท้ายวรรคสองลงเสียงตรีไม่ได้นะค้า
28 กันยายน 2555 10:06 น. - comment id 1246868
. ขอบคุณค่ะ สอบแก้ตัวค่ะ แอบซาบซึ้งปนอิจฉาทำตาส่อน คิคิคิคิคิ พอได้มะคะ
28 กันยายน 2555 18:07 น. - comment id 1246938
ได้ฟังถ้อยสุนทรอันอ่อนหวาน ใจซาบซ่านอีกครั้งยังไม่สาย ยินใครบอกคิดถึงมิรู้คลาย เรื่องวุ่นวายไม่คิดสักนิดเลย ที่ห่างหายรู้ไหมใช่เป็นอื่น ขอทรามชื่นเชื่อคำพร่ำเฉลย งานมันกองเหมือนสุมรุมมาเกย ใช่เฉยเมยเสแสร้งหรือแกล้งทำ ยังคิดถึงกานท์กลอนแต่ก่อนเก่า ครั้งที่เราโต้กันก็มันขำ กระเซ้านิดงอนหน่อยในถ้อยคำ ใจจารจำทุกวลีมิมีเลือน ยินเสียงฝนตกแล้วนะแก้วขวัญ ดวงตะวันค่อยค่อยลอยลับเลื่อน เวลานอนห่มผ่าอย่าแชเชือน เป็นเสียงเตือนด้วยคนึงคิดถึงกัน