สองแขนโอบกอดพร่ำพรอดรัก แม้ทุกข์หนักแต่รักเป็นแรงให้ ให้แบกหามยามนี้สู้มีใจ เพื่อรักพี่ทำได้ทุกทุกทาง สองขาเดินหน้าอย่างมุ่งมั่น อุปสรรคฝ่าฟันทุกทุกอย่าง แม้เจ็บปวดเศร้าหมองต้องครวญคราง พี่ก็พร้อมเดินทางด้วยแรงใจ สองตามองไปข้างหน้าแล้ววาดฝัน เงินสินสอดคือรางวัลอันยิ่งใหญ่ อดทนรอพี่จะขอน้องเร็วไว ด้วยอำนาจรักยิ่งใหญ่ที่ให้เธอ หนึ่งใจนี้มีรักที่คงมั่น ยังเฝ้ารอถึงวันนั้นอยู่เสมอ ใจก็ร้อนนอนก็เหงาเฝ้าละเมอ เฝ้ารอวันที่ได้เธอเป็นคู่ใจ สองปีผ่านเนิ่นนานเหมือนชาตินึง จนมาถึงวันที่ฉันพร้อมจนได้ หอบสินสอดเก้าแสนรีบแล่นไป หมายจะขอยอดดวงใจในทันที อันชีวิตไม่ได้ลวกเหมือนมาม่า ไม่ได้ง่ายไปกว่าต้มบะหมี่ เธอจูงลูกสองคนพร้อมสามี เข้ามาทักสวัสดีและร่ำลา สองปีผ่านฉันไปทำอะไรอยู่ แทบเอาหัวมุดรูแล้วหนีหน้า สองขาแขนหนึ่งใจแค้นด้วยสองตา หมดแล้วหมดคุณค่าการรอคอย อย่าวาดฝันว่าคืนวันจะสดใส เผื่อใจไว้เพื่อชีวิตซักนิดหน่อย ทุกสิ่งในการเวลาไม่เคยคอย อย่าได้รักเต็มร้อยควรเผื่อใจ
burst 26 เม.ย. 2545 14:38 น. - ID 14564 
650
1
0
26 เมษายน 2545 16:51 น. - comment id 47750
โธ่!......แล้วกัน อุตส่าห์ อดทนทำงานเก็บเงินค่าสินสอดตั้งเก้าแสน สุดท้ายต้องกลับไปทำไร่แห้วซะได้ แย่จัง... ขอเพียงมีความตั้งใจ แล้วซักวันจะต้องได้เจอคนที่ดีเองแหละน่า (เปงแค่กลอนใช่ไม๊)
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
