ชะแง้คอ รอคอย จันทร์ลอยเคลื่อน หวังเป็นเพื่อน คราเรา ครั้งเศร้าหมอง คนหนึ่งใคร เปลี่ยวเปล่า ที่เฝ้ามอง รอแสงทอง ของเจ้า จนเหงาใจ หมายฝากจันทร์ นำใจ ไปไกลลิบ ช่วยกระซิบ ถามเขา ว่าเหงาไหม บอกหน้ามล คนหนึ่ง ซึ่งอยู่ไกล เป็นห่วงใย กับคะนึง คิดถึงจัง นั่นจันทรา มาแล้ว เพื่อนแก้วเอ๋ย หวังจะเชย แสงทอง ดั่งปองหวัง แต่สีเจ้า กลับหม่น ปนเงาบัง แม้เจ้ายัง หม่นไหม้ เหมือนใจเรา จันทร์เหมือนข้า ครานี้ ที่สุดฝืน ต้องกล้ำกลืน อยู่กับ ความอับเฉา หลบสักนิด เมฆา อย่างบังเงา ให้จันทร์เจ้า สื่อถ้อย ข้าลอยลม หวังอาศัย แสงจันทร์ อันสดใส นำหัวใจ เรานี้ ที่ขื่นขม ผ่านฟากฟ้า บอกเขา เจ้าเอวกลม คนช้ำตรม ฝากใจ มาให้กัน แต่จันทร์มี สีหม่น เหมือนคนนี้ ทั่วราตรี ดูเหงา เศร้าโศกศัลย์ แล้วจะได้ ใครหรือ สื่อสัมพันธ์ บอกเธอนั้น ว่าข้า สุดอาดูร
2 สิงหาคม 2555 12:51 น. - comment id 1241128
จันทร์สีหม่นก็ช่างจันทร์กระนั้นเถิด ดาวร้อยพันจักเกิดเพริศไสว เป็นดาวฤกษ์ดาวเดียวในเสี้ยวใจ ซึ่งสดใสซุกซนกมลนาง
3 สิงหาคม 2555 08:49 น. - comment id 1241208
จันทร์สีหม่นอคนเก็เหงานะคะ
3 สิงหาคม 2555 10:25 น. - comment id 1241227
จันทร์หม่นปนใจอึมครึม ข้างกายสีทึมซึมเศร้า หากใจหม่นหมองครองเรา จันทร์จ้าก็เศร้าเหงาทรวง
4 สิงหาคม 2555 06:32 น. - comment id 1241315
จันทร์สีหม่นคนหลงสีแบ่งดีชั่ว แย่งกันนัวชั่วไม่มี ดีเข้าหา จึงอึมครึมซึมกะทือถืออัตตา ต่างทายท้า ต่างถือดีหวังมีชัย
4 สิงหาคม 2555 09:16 น. - comment id 1241354
เยือนครับท่าน
13 สิงหาคม 2555 05:56 น. - comment id 1242093
พอเมฆหมอกหายไป จันทร์ก็จะสดใสเหมือนเดิม