คิดถึงนะรู้ไหม?

ท้องฟ้า

ดึกดื่น คืนดาว
ฉันนั่งหนาวอยู่ริมหน้าต่าง
มองออกไปเห็นประกายดาวเริ่มจาง
นี่คงใกล้จะฟ้าสางสู่อีกวัน
ค่ำคืน หนาวเหน็บ
ฉันแกล้งเก็บหยดน้ำตาใส่ฟ้าผืนนั้น
ระบายจากใจ ผ่านสายตา ไปสู่ฟ้าที่เงียบงัน
เผื่อระยะทางจะดูสั้นเมื่อมองผ่านม่านน้ำตา
แต่ไม่ได้ใกล้ลงเลย
ระยะทางที่ความชาเฉยพาเธอไกลไปอีกฟ้า
คืนที่เธอหลับไหล ฉันจึงไม่อาจหลับตา
คิดถึงคนไกล-วุ่นว้า จนไม่อาจข่มตาได้ลง				
comments powered by Disqus
  • n_pantera11@hotmail.com

    24 เมษายน 2545 14:48 น. - comment id 47315

    เพราะดีครับ
  • ละอองน้ำ

    24 เมษายน 2545 14:54 น. - comment id 47316

    เพราะดีจ๊ะ
  • ท้องฟ้า

    24 เมษายน 2545 14:59 น. - comment id 47317

    อ่ะนะ (ฮุๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ)
    
  • กาดาษ

    24 เมษายน 2545 17:08 น. - comment id 47341

    เผื่อระยะทางจะดูสั้นเมื่อมองผ่านม่านน้ำตา
    
    โห..ท่อนเนี้ยสุดๆ  โดนใจเข้าอย่างจัง เพราะมากเลยจ้า ท้องฟ้า
  • mono

    25 เมษายน 2545 02:21 น. - comment id 47440

    เพราะมาก ๆ เลยจ้ะ  ชอบจัง

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน