วันนี้หม่น ปนเหงา ดูเศร้ายิ่ง เหมือนมีสิ่ง ส่ออย่าง ลางสังหรณ์ จิ้งจกทัก การ้อง ก้องดงดอน เมื่อคืนนอน ไม่สุข ต้องลุกเดิน หมายคว้าไถ ไปนา ก่อนฟ้าสาง แต่ใจช่าง อึดอัด สุดขัดเขิน ก่อนเจ้าควาย เคยนำ ยังทำเมิน อาจบังเอิญ เหนื่อยนัก ต้องพักกาย ข่าวแม่พิม พิลาไลย จากไปแล้ว หัวใจแป้ว แทบหยุด ทรุดสลาย เจ้าเคยบ่น ป่วยไข้ ไม่สบาย บอกให้รอ พี่พลายฯ หมายไปเยือน น้ำตาไหล หยดเผาะ เกาะสองแก้ม ดั่งหนามแหลม ปักใจ สิ่งใดเหมือน พี่ไม่ไป ใช่ห่าง แรมร้างเลือน ทุกอย่างเหมือน ก่อนเก่า เราสัญญา หลับเถิดนะ คนดี สุดที่รัก เจ้าจงพัก กายใจ ให้หรรษา สองดวงเนตร สนิท ดั่งนิทรา สูเวหา แห่งสรวง ยอดดวงใจ บทละคร กลอนกวี ที่วาดฝัน เป็นสีสัน วงการ จึงขานไข เมื่อสิ้นแล้ว แม่พิม พิลาไลย ทำฉันใด ดีเล่า หนอเจ้าพลาย พลายแก้ว กาญจนบุรี
พลายแก้ว เมืองกาญจน์ 19 มี.ค. 2555 22:41 น. - ID 144018 
1972
1
0
19 มีนาคม 2555 23:19 น. - comment id 1227831
พลายก้แต่งกลอนเป็นเพื่อนแม่พิมพืไปเรื่อยๆสิครับ ผมเองก้จะรออ่านด้วย
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
