จับปากกา เขียนกลอน ตอนหนหลัง ก็ทุกครั้ง ตั้งใจ ให้หวานหอม เหมือนบุปผา ล่อภมร ร่อนดมดอม ต้องเพียบพร้อม มธุรส พจน์จำนรรจ์ ทุกวันเพียร เขียนคัด หัดให้คล่อง เพื่อมิต้อง หมองใจ ใครเย้ยหยัน ยังถูกทิ้ง ห่างไกล ไล่ไม่ทัน จึงมุ่งมั่น ทุ่มเท ทุกเวลา เคยห่างหาย หลายครั้ง ยังมิผละ ก็ใช่จะ ละวาง ทางภาษา ท้องมันร้อง จ๊อกจ๊อก เหมือนบอกมา ต้องรีบหา สิ่งใด เอาใส่ลง วางปากกา คว้างอบ แบกจอบเสียม งานต้องเตรียม ดินน้ำ ตามประสงค์ เพราะผืนนา หญ้าปรก รกเป็นดง เดินดุ่มตรง ถางไถ ให้โล่งเตียน เสร็จงานมา ล้าอ่อน อยากนอนพัก สุดเหนื่อยนัก จึงไม่ ใคร่ได้เขียน บางครั้งฝืน ตื่นตา ทำท่าเพียร ผลงานเลี่ยน ทำไป มิได้ความ ใจยังรัก อักษรา ภาษาศิลป์ มิเคยสิ้น ในกมล ยังล้นหลาม ทุกวันยัง ไขว่คว้า พยายาม ขอฝากนาม พลายแก้วไว้ ให้เอ็นดู พลายแก้ว
15 มกราคม 2555 02:04 น. - comment id 1220921
วางจอบเสียม เตรียมปากกา มาขีดเขียน เห็นความเพียร แม้เหนื่อยยาก ยังอยากฝัน เป็นกวี ใจกล้า พร้อมฝ่าฟัน เชิญร่วมกัน จรรโลง สืบโคลงกลอน
16 มกราคม 2555 11:35 น. - comment id 1221039
ด้วยใจรัก อักษร และกลอนศิลป์ จึงมีสิ้น อักษร และกลอนหวาน หัดเขียนอ่าน เรื่อยไป ไม่นมนาน กลอนจะมี น้ำตาล หวานจับใจ ผู้หญิงไร้เงาก็กำลังหัดเขียนเหมือนกัน ดีใจจังที่มีเพื่อนมาร่วมด้วยช่วยกันหัด อิอิ
17 มกราคม 2555 02:37 น. - comment id 1221082
บอกร้างรา ล้าหลัง ยังสุดเพราะ ทั้งเสนาะ สำเนียง เรียงอักษร ต่อคำบาท ถูกกฎ เป็นบทกลอน รบกวนสอน "ปรางค์ศรี" ดีแน่เอย ฉันก็หนึ่ง มือใหม่ แต่ใจรัก เฝ้าหัดถัก ถ้อยคำ นำเฉลย วันเวลา พาไป ให้ละเลย และไม่เคย มีครู ผู้เชี่ยวชาญ มีเพียงใจ ที่รัก ในบทกลอน พร่ำเพียรสอน ตนเอง เพื่อขับขาน อาจต้องใช้ ให้เวลา แสนยาวนาน แต่ตอนนี้ คนเขียนพาล ใกล้สิ้นใจ..(แล้ว)
17 มกราคม 2555 16:59 น. - comment id 1221138
รอยมาลัย เรียงร้อย ท่าอ้อยอิง กลัวเสียจริง ใจจำ ซ้ำภาพฉาย เรียบเรียบเรียง เคียงค่อน ซ่อนประกาย มาทักทาย คนแอบอ้อน ซ่อนคารม ... เยี่ยมชมผลงานครับ ....
17 มกราคม 2555 23:30 น. - comment id 1221159
ขอแสดงความยินดี กับคุณปรางค์ศรีด้วย ยินดีแนะนำ และสนับสนุน ขออนุญาติแนะนำ ถ้าเห็นว่าสมควร
19 มกราคม 2555 00:48 น. - comment id 1221221
แต่งดีครับ ชอบ