ส่งหัวใจ คะค้อย ลอยละล่อง จากห้วงของ อารมณ์ อันซมเศร้า ฝากดวงดาว พราวฟ้า คราพริ้มเพรา สู่นงเยาว์ นางหนึ่ง ซึ่งเคยเคียง ส่งสายใย ใจแหลก ผ่านแมกไม้ นำความนัย ถ่ายทอด สอดน้ำเสียง ฝากสายธาร สานคำ กล่อมจำเรียง แทนสำเนียง จากใจ ไปถึงเธอ ส่งความรัก ภักดี ชั่วชีวิต ฝากอาทิตย์ จันทรา มาเสนอ สะกิดเตือน ว่าคน เคยปรนเปรอ เฝ้าเจ็บช้ำ พร่ำเพ้อ ชะเง้อคอย ผ่านเดือนปี กี่รอบ ทนบอบช้ำ ไร้น้ำคำ ระลอง สนองถ้อย รักสลาย คลายเคลื่อน ฝันเลื่อนลอย นั่งฟื้นฝอย หงอยเปลี่ยว อยู่เดียวดาย กอดความหลัง ฝังจิต สนิทแน่น ในอ้อมแขน อนาถ ขาดโฉมฉาย รักหมดสิทธิ์ คิดหวัง ยังงมงาย ฝากพระพาย สายน้ำ ย้ำถึงเธอ
สุนทรวิทย์ 26 ธ.ค. 2554 13:32 น. - ID 143068 
1000
0
0
26 ธันวาคม 2554 13:47 น. - comment id 1218948
คนนี้รักจริงแต่คงไม่ได้แต่งใช่มั๊ยคะ ไปเที่ยภูเก็ตมาอยากฝากกะปิไปให้แต่สงสารบุรุษ.
26 ธันวาคม 2554 16:26 น. - comment id 1218962
แต่งแล้วครับ เธอแต่งกับคนอื่นครับ
26 ธันวาคม 2554 16:39 น. - comment id 1218963
แวะมาสวัสดีเฉยๆค่ะ ไม่กล้าออกความคิด ไม่กล้าต่อบทความ ไม่กล้าแสดงความคิดเห็น................... เพราะเมื่อไรที่ความหมายมันขยายไปผิดๆ กลัวมันจะเสียความรู้สึกหรืออะไรมากกว่านั้น กลัวผิด กลัวอาย กลัวโดนใส่ความความ กลัวการดูถูก กลัวภาพที่อยู่ตรงหน้า... กลัว จริงๆค่ะ คงจะเป็นแค่ผู้หญิงธรรมดา ไม่มีชื่อ ไม่มีเสียง ไม่มีค่า ไม่มีราคา ถ้าพิมพ์คงอีกยาวเลย...
26 ธันวาคม 2554 16:54 น. - comment id 1218964
โยนความกลัวทิ้งไปกับปีเก่านะครับ เริ่มปีใหม่ขอให้ใจสดใส ขอให้มีความสุขครับผมเขียนกลอนทีแรกเขียนตามสบายก็พออ่านได้ พอถูกติบ้างตอนหลังเกร็งจนเขียนไม่ออก เขียนแต่เรื่องไร้สาระ จนแฟนๆเบื่อกันหมดแล้วครับ คิดจะแขวนปากกาหลายครั้งครับ แต่ก็จะลองเขียนไปก่อนจนกว่าจะไม่ไหวจริงๆ คงต้องเกษียณตัวเองครับ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
