อันธิกา มืดมน อนธกาล ณ.สถาน ลุมพินี ที่สงัด ใต้ฉำฉา วาบหวาม ยามลมพัด หญิงจรจัด นั่งช้ำ ร่ำโศกา จากท้องทุ่ง มุ่งมา ตามสามี ทั่วธานี ผู้เดียว เที่ยวถามหา มินานนัก รันทด หมดเงินตรา อนาถา ซอมซ่อ เป็นขอทาน ค่ำที่ไหน นอนนั่น ขวัญผวา ถูกบรรดา มารสังคม โทรมพร่าผลาญ ฝังมลทิน ชายชั่ว ตัวสามานย์ คิดถึงบ้าน แม่,พ่อ คงรอคอย เมืองสวรรค์ แห่งนี้ ดีแต่ชื่อ คำเล่าลือ ลืมผนวก พวกคนถ่อย เดินเร่ร่อน ซอนซอก ทุกตรอกซอย บ่อยแสนบ่อย โดนเหยียบย่ำ ซ้ำทวี ขอลาแล้ว ลาลับ กลับบ้านนอก เข็ดบางกอก คนใจ ร้ายบัดสี ไม่พานพบ ภัสดา มาเสียที เปื้อนราคี ย่อยยับ กลับบ้านนา
สุนทรวิทย์ 22 ธ.ค. 2554 10:18 น. - ID 143022 
856
2
0
22 ธันวาคม 2554 16:48 น. - comment id 1218581
22 ธันวาคม 2554 14:18 น. - comment id 1218646
23 ธันวาคม 2554 11:59 น. - comment id 1218675
หน้าส่วนตัว
กลับบ้านเถิด ..อี่นางเอ๋ย
อย่าไปเลยบางกอกจะบอกให้
อยู่บ้านเราข้าวมีกิน อย่าบินไป
มีแต่ภัย มีแต่พาล..กลับบ้านเรา
(..นะนางเอ๊ย ! )
... 
25 ธันวาคม 2554 11:23 น. - comment id 1218859
กลับไปแล้วพี่ศรีสมภพรับอุปการะด้วยนะพี่
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
