วันนี้ ไม่มีเขา ฉันเงียบเหงา เศร้าหม่นหมอง คะนึง ถึงปรางทอง ร่ำเรียกร้อง น้องเนื้อนวล ขาดนุช ดุจสิ้นโลก วิปโยค โศกกำสรวล ไฉน ไยเรรวน มิทบทวน ด่วนจากจร รู้ไหม ใครช้ำทรวง ห่วงแสนห่วง ดวงสมร สำรับ กับที่นอน รอบังอร ย้อนกลับคืน ภาพเก่า เฝ้าหลอกหลอน ฝังอาวรณ์ ห่อนขัดขืน น้ำใจ ไม่ยั่งยืน เปลี่ยนเป็นอื่น ขื่นขมใจ สัญญา มาสะดุด ศรรักหลุด สุดแก้ไข กามเทพ เก็บคืนไป ส่งให้ใคร ไหนอีกกัน ทิวา และราตรี ต่อแต่นี้ พี่โศกศัลย์ ชอกช้ำ จึงรำพัน ทุกวี่วัน นั้นเพราะเธอ
19 ธันวาคม 2554 14:44 น. - comment id 1218312
แวะมาเศร้าเป็นเพื่อน ขอให้เธอกลับมาเร็วๆนะคะ
19 ธันวาคม 2554 14:45 น. - comment id 1218313
วันนี้มาเป็นกาพย์แฮะ ท่านสอทอ :)
19 ธันวาคม 2554 15:23 น. - comment id 1218319
เธอไม่กลับแล้วครับมีลูกไปเรียบร้อยแล้วครับ
19 ธันวาคม 2554 15:28 น. - comment id 1218321
จริงๆผมชอบกาพย์มากกว่ากลอนอีกครับคุณกุ้ง แต่ให้สัมผัสในทุกบรรทัดยากกว่ากลอนนิดหน่อยครับ
20 ธันวาคม 2554 07:08 น. - comment id 1218373
23 ธันวาคม 2554 12:18 น. - comment id 1218683
เวลาอยู่ก็ไม่เห็นคุณค่า เวลาจากกลับโหยหา โสน๊าน่า
25 ธันวาคม 2554 11:29 น. - comment id 1218864
ตอนอยู่มันไม่เหงานี่นา