ปวดร้าวยามหนาวเยือน

สุนทรวิทย์

ลมหนาวโชย  เสียดผิว  ผมปลิวไหว
			ทอดถอนใจ  รำพึง  ถึงความหลัง
			ภาพอดีต  กรีดใจ  ในภวังค์
			รักเปลี่ยนชัง  ไปได้  อย่างไรกัน
			     	ดอกนกยูง  ร่วงพรู  อยู่เต็มพื้น
			เหมือนค่ำคืน  พี่อำลา  อุราสั่น
			เช็ดน้ำตา  สะอื้น  ปนตื้นตัน
			เธอยืนยัน  จะกลับมา  มิช้าเชือน
			     	ทำงานเก็บ  เงินไว้  ไถ่นาไร่
			ซื้อรถไถ  สักคัน  ให้ทันเพื่อน
			คือวาจา  พี่ย้ำ  พร่ำตักเตือน
			ต่อหน้าเดือน  เพ็ญนั้น  ฉันยังจำ
			     	ลมหนาวพา  พี่ไกล  ไม่หวนกลับ
			เฝ้าแต่นับ  วันคืน  ฝืนครวญคร่ำ
			คงลืมแล้ว  คนคอย  ลืมถ้อยคำ
			เก็บความช้ำ  หดหู่  อยู่เดียวดาย
			     	ลมหนาวผ่าน  กี่ครา  กี่หน้าหนาว
			ยิ่งปวดร้าว  ทวี  ฤดีหาย
			สิ้นไร่นา  หมดตัว  ทั้งวัวควาย
			ต้องขายกาย  เหลวแหลก  แลกข้าวกิน				
comments powered by Disqus
  • din

    16 ธันวาคม 2554 14:55 น. - comment id 1218117

    16.gif..........
    
    พี่จากเจ้ามาไกลไม่หวนกลับ
    แต่เฝ้านับคืนวันที่ผันผ่าน
    อยู่ไกลห่างต่างแดนแสนกันดาร
    จนวันผันกาลเปลี่ยนหมุนเวียนไป
    
    คืนเดือนเพ็ญเด่นตาอุราเศร้า
    ยังคงเฝ้าเก็บเงินไว้ไถ่นาไร่
    เมื่อหวนกลับคืนถิ่นแผ่นดินไทย
    ต้องถอนใจเจ้าผินหน้า...มาสู่กรุง
    
    ลมหนาวกรายเสียดเทื้อที่เนื้อผิว
    คิดถึงคนผมปลิวที่ทิวทุ่ง
    มาหลงแสงสีทองของเมืองกรุง
    เป็นดาวรุ่งพุ่งแรงแข่งแสงไฟ
    
    เพียรเขียนกลอนวอนว่าอย่าลาลับ
    จงหวนกลับเถอะขวัญอย่าหวั่นไหว
    มาเป็นดาวอวลอุ่นกรุ่นละไม
    ประดับในใจพี่ดีกว่าเอย
    
    ..................16.gif
  • สุนทรวิทย์

    16 ธันวาคม 2554 15:00 น. - comment id 1218118

    ไพเราะมากครับคุณดิน41.gif41.gif41.gif36.gif36.gif36.gif
  • อนงค์นาง

    16 ธันวาคม 2554 16:00 น. - comment id 1218128

    ลมหนาวโชย  เสียดผิว  ผมปลิวไหว
    ทอดถอนใจ  รำพึง  ถึงความหลัง
    ภาพอดีต  กรีดใจ  ในภวังค์
    รักเปลี่ยนชัง  ไปได้  อย่างไรกัน
    
         ดอกนกยูง  ร่วงพรู  อยู่เต็มพื้น
    เหมือนค่ำคืน  พี่อำลา  อุราสั่น
    เช็ดน้ำตา  สะอื้น  ปนตื้นตัน
    เธอยืนยัน  จะกลับมา  มิช้าเชือน
    
         “ทำงานเก็บ  เงินไว้  ไถ่นาไร่
    ซื้อรถไถ  สักคัน  ให้ทันเพื่อน”
    คือวาจา  พี่ย้ำ  พร่ำตักเตือน
    ต่อหน้าเดือน  เพ็ญนั้น  ฉันยังจำ
    
         ลมหนาวพา  พี่ไกล  ไม่หวนกลับ
    เฝ้าแต่นับ  วันคืน  ฝืนครวญคร่ำ
    คงลืมแล้ว  คนคอย  ลืมถ้อยคำ
    เก็บความช้ำ  หดหู่  อยู่เดียวดาย
    
         ลมหนาวผ่าน  กี่ครา  กี่หน้าหนาว
    ยิ่งปวดร้าว  ทวี  ฤดีหาย
    สิ้นไร่นา  หมดตัว  ทั้งวัวควาย
    ต้องขายกาย  เหลวแหลก  แลกข้าวกิน
    --------------------------------------------------------
    ลืมอดีตกรีดใจไม่หวลกลับ 
    หนาวนี้รับปีใหม่ให้ถวิล 
    ทรัพย์สินแม้หมดไปไม่ยลยิน 
    ยังไม่สิ้นลมปราณหนาวผ่านมา 
    
    ทำตัวให้มีค่าไม่อาภัพ 
    รอพี่กลับคืนเหย้าเราหรรษา 
    ตั้งต้นใหม่ด้วยกันขวัญชีวา 
    เช่าทำนาไปก่ิิอนอย่าร้ิอนรน 
    
    รถไถแม้ไม่มีขี่ควายเฒ่า 
    เถียงนาเก่ายังอยู่คู่ลมฝน 
    กระท่อมน้ิิิอยรอรับไม่อับจน 
    ขอพี่ทนต่อสู้คู่เคียงดิน 
    
    แวะมาต่อกลอนด้วยฉันท์มิตรที่ดีต่อกันรับวันปีใหม่นะคะ
    
    36.gif36.gif36.gif
  • สุนทรวิทย์

    16 ธันวาคม 2554 16:32 น. - comment id 1218132

    ขอบคุณครับคุณอนงค์นาง ปีใหม่ที่เมืองนอกไม่รู้เป็นไงบ้างครับ คนไทยคงฉลองกันสนุกนะครับ36.gif36.gif36.gif
  • อนงค์นาง

    16 ธันวาคม 2554 17:02 น. - comment id 1218135

    สวัสดีค่ะคุณสุนทรวิทย์ 
    
    ปีที่แล้วพากันไปที่วัดไทยค่ะ ทางวัดมีอาคารเอนกประสงค์จัดกิจกรรมให้ชุมชนชาวไทยแยกจากโบสถ์ต่างหาก 
    มีร้องรำทำเพลง เค้าท์ดาว์น ตอนเช้าใส่บาตร รับศีลรับพร ทำบุญร่วมกัน เลี้ยงอาหาร ใครอยากทำอาหารคาวหวานไปสมทบกับวัดก็แล้วแต่ศรัทธา ปีนี้คงเหมือนเดิมค่ะ 
    
    
    36.gif36.gif36.gif
  • สุนทรวิทย์

    16 ธันวาคม 2554 20:01 น. - comment id 1218142

    น่าสนุกครับซ้ำได้บุญด้วย36.gif36.gif36.gif
  • 16 ธันวาคม 2554 21:13 น. - comment id 1218147

    หากว่าปวดยามหนาวเรียกเข้าข้อ
    งามละออดอกลายเต็มแผ่นหลัง
    ข้าวเย็นเหนือข้าวเย็นใต้ให้พลัง
    กระดูกควายเผือกมั่งต้มด้วยกัน
    
    หน้าหนาวลงว่าปวดร้าวละก็แม่นแล่ว
  • ฤกษ์(ไม่ได้ล๊อกอิน)

    16 ธันวาคม 2554 21:14 น. - comment id 1218148

    ชื่อไม่ติด
  • สุนทรวิทย์

    16 ธันวาคม 2554 23:41 น. - comment id 1218151

    41.gif41.gif41.gif36.gif36.gif36.gif

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน