อัมพรพราว ดาวพราย ฉายแวววับ ดื่นประดับ นับล้าน ตระการสรวง เดือนลอยเด่น เห็นเดี่ยว มาเดียวดวง สกาวช่วง ห้วงฟ้า เหนือดารา กี่ล้านกุล-สตรี โสภีล้ำ น่าจดจำ ปีติ สิเนหา ไหนจะเทียม หนึ่งนาง วรางคณา สุชาดา ผู้เลิศ ประเสริฐครัน ให้ดาวเดือน เลือนหาย มลายสิ้น ธรณิน โศกา เกิดอาถรรพ์ เมฆพยศ บดบัง รังสิมันตุ์ ไม่โศกศัลย์ อนาถ เท่าขาดเธอ นงคราญทั่ว ปฐพี ที่งามงด มิปรากฏ นางใด ไหนเสมอ หญิงเดียวฉัน ฝันใฝ่ หมายปรนเปรอ คนที่เจอ แล้วหลง พลันงงงัน ขาดทรัพย์สิน เงินทอง ของมีค่า ไม่นำพา อาทร พอผ่อนผัน ขาดพธู คู่เคียง เพียงหนึ่งวัน หัวใจฉัน อ้างว้าง แทบวางวาย
สุนทรวิทย์ 26 พ.ย. 2554 12:25 น. - ID 142692 
931
2
0
26 พฤศจิกายน 2554 13:24 น. - comment id 1216116
** ขาดอะไรไหนโศกในโลกหล้า ขาดดาราวาววับอัปสร ขาดอันใดจะเท่าที่เว้าวอน ขาดบังอรคนงามเจ้าทรามวัย...ฯ แวะเข้ามาทักทายกันค่ะ
26 พฤศจิกายน 2554 13:36 น. - comment id 1216118
ขาดเงิน ขาดทอง ขาดน้องรัก อกหัก ซ้ำซ้อน นอนร่ำไห้ น้ำท่วม ระกำ ช้ำหัวใจ อะไร ก็แย่ ท้อแท้จริง
28 พฤศจิกายน 2554 10:08 น. - comment id 1216175
ขาดอะไรก็ขาดได้แต่อย่าขาดลมหายใจก็พอเดี่ยวไม่ได้อ่านกลอน
28 พฤศจิกายน 2554 18:02 น. - comment id 1216338
บางทีก็ลืมหายใจเหมือนกันต้องมีคนคอยเตือนครับ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
