ฉันคิดถึง เธออยู่ เธอรู้ไหม ฉันอยู่ไกล ไร้สิทธิ์ คิดเด็ดสอย ฉันทำให้ นงเยาว์ เธอเฝ้าคอย ฉันเหมือนปล่อย เธอเหงา เศร้าอยู่เดียว ฉันทำผิด หรือไม่ ถามใจอยู่ ฉันมิรู้ เหตุใด ใคร่แลเหลียว ฉันรู้เพียง กระหาย หมายกลมเกลียว ฉันขับเคี่ยว กระมล จนวุ่นวาย ฉันอยากเห็น เธอสุข ในทุกสิ่ง ฉันเกรงหญิง ที่รัก จักเสียหาย ฉันนิ่งเงียบ อิดเอื้อน เหมือนดูดาย ฉันใจร้าย หรือเปล่า เฝ้าถามตน ฉันมองถึง ปัญหา สารพัด ฉันอ่อนหัด ยอมรับ ว่าสับสน ฉันย้ำคิด ย้ำทำ แทบจำนน ฉันกังวล ฟูมฟาย ไม่เว้นวัน ฉันทำให้ นงราม เกิดความหวัง ฉันกลับลัง-เลใจ นึกไหวหวั่น ฉันเป็นบ้า หรือไร ไม่ยืนยัน ฉันเพียงฝัน อยากเจอ เธอเหลือเกิน
24 พฤศจิกายน 2554 13:11 น. - comment id 1215862
ถูกใจจังเพียงแค่เปลี่ยนจากเธอเป็นเขา ถามได้ฉันเป็นอะไร แล้วใครจะตอบได้เนี่ย ช่วยไม่ได้จริงๆ
24 พฤศจิกายน 2554 13:34 น. - comment id 1215863
เห็นทีต้องพึ่งศรีธัญญาอีกแล้วครับ
24 พฤศจิกายน 2554 15:00 น. - comment id 1215867
จิตเวชข่อนแก่นดีมั๊ยเดี่ยวไปเยี่ยม
24 พฤศจิกายน 2554 15:05 น. - comment id 1215868
จองไว้เลยหนึ่งห้อง
24 พฤศจิกายน 2554 15:16 น. - comment id 1215869
ไม่มีห้องมีแต่กรง..ขังรวม
24 พฤศจิกายน 2554 16:27 น. - comment id 1215874
งั้นไม่รักสงรักษามันแล้ว บ้าก็บ้าวะ
26 พฤศจิกายน 2554 10:38 น. - comment id 1216090
ชอบอ่านบทกลอนของคุณมากค่ะ ติดตามอ่านตลอด ส่วนมากจะขำๆ อ่ะ
26 พฤศจิกายน 2554 15:01 น. - comment id 1216154
ขอบคุณครับ