มองหมู่ดาว วาววับ ประดับฟ้า คิดถึงหน้า นงราม ทรามสมร ดึกป่านนี้ โฉมยง คงเข้านอน เธอหนุนหมอน หรือหนุน อกอุ่นใคร ลืมอดีต สิ้นแล้ว นะแก้วเอ๋ย ชายที่เคย อิงแอบ แนบชิดใกล้ ก่อนเธอบอก ว่าหวง เท่าดวงใจ เหตุไฉน แหนงหน่าย ง่ายดายจัง สลัดคราบ นงคราญ สาวบ้านทุ่ง ไปหลงกรุง เพลิดเพลิน เมินความหลัง เหมือนวิหค ทิ้งคอน จรจากรัง เลิกอินัง-ขังขอบ แม้ครอบครัว เบื่อน้ำพริก ปลาเจ่า ถ้วยเก่าก่อน อนาทร ชิงชัง ทั้งลูก,ผัว ขาดสติ ยั้งคิด จิตเมามัว ยอมปล่อยตัว ปล่อยใจ มิไตร่ตรอง ไม่รับรู้ สิหนา ว่าฉันเจ็บ ทุกข์เกินเก็บ อารมณ์ ข่มเศร้าหมอง ยิ่งคิดยิ่ง ชอกช้ำ น้ำตานอง อกกลัดหนอง ยามได้ยิน เสียงนินทา ไปดีเถิด ฉันอภัย ให้เสมอ ขอเพียงเธอ สุขสันต์ ไร้ปัญหา พบคู่ครอง คนใหม่ ใจเมตตา ฉันก็พลอย โมทนา สาธุการ
21 ตุลาคม 2554 13:27 น. - comment id 1211787
อดีตลืมยาก อยากลืมอดีตแต่ทำไม่ได้ ถึงต้องอ่านกลอนทุกกลอนที่เจอเพียงเพื่อบรรเทา
21 ตุลาคม 2554 13:49 น. - comment id 1211790
โถ..โถ มีความหลังฝังใจก็ไม่บอก เดี๋ยวหากิ๊กให้สักคนคงดีขึ้นเอง
21 ตุลาคม 2554 14:48 น. - comment id 1211809
ถ้ากิ๊กเป็นคน คนนั้นจะน้อมรับ เขียนกลอนทุกวันนะ จะแวะมาอ่าน เขียนไว้เยอะเหมือนกันแต่ไม่กล้าพอเลยเก็บไว้อ่านคนเดียว
21 ตุลาคม 2554 15:16 น. - comment id 1211818
เอามาแบ่งกันอ่นบ้างสิครับเก็บไว้ทำไมปลวกกินเปล่าๆ
21 ตุลาคม 2554 15:40 น. - comment id 1211821
บ้านฉีดยาฆ่าปลวก..
21 ตุลาคม 2554 16:08 น. - comment id 1211824
แมลงสาบล่ะฉีดป้องกันหรือยัง