ช้าช้าไม่ได้พร้าเลยสักเล่ม

สุนทรวิทย์

เธอแสนงอน  ปนอ่อนหวาน		
    แอบโปรดปราน  ผ่านอักษร
				จารไว้  ในบทกลอน
				หมายสะท้อน  ออดอ้อนเธอ
					
				     	ให้รู้  ชายผู้หนึ่ง
				ครุ่นคำนึง  ถึงเสมอ
				กระหาย  ใคร่พบเจอ
				อยากเผยอ  เสนอตน
					     เสียดาย  ด้วยใจขลาด
				เกิดขยาด  หวาดฉงน
				อมพะนำ  ยอมจำนน
				ห่วงสับสน  กังวลใจ
					     เซ่อซ่า  มาตลอด
				ทำอิดออด  แสร้งบอดใบ้
				หดหัว  มัวร่ำไร
				เหมือนหมดไฟ  ไร้น้ำยา
					      งามหน้า  กว่ารู้แจ้ง
				เมื่อคู่แข่ง  แซงขึ้นหน้า
				คนใหม่  ไม่ลีลา
				มาถึงคว้า  พาไปเลย
					      อพิโถ  โง่บัดซบ
				สมควรตบ  เจ้ากบเอ๋ย
				อยู่กะลา  มิง่าเงย
				จึงอดเชย  เพราะเฉยชา				
comments powered by Disqus
  • ตาไร้แวว (แซว)

    2 ตุลาคม 2554 12:15 น. - comment id 1210084

    27.gif27.gif27.gif27.gif
    
    หุหุหุหุหุหุหุ  น่าจ๋งจ๋าน    อยาก กิน กบผัด ฉ่า......
    
    ล้อเล่ง ๆ  ขอโทษน๊าค๊า  
    
    6.gif6.gif6.gif6.gif
  • สุนทรวิทย์

    2 ตุลาคม 2554 14:38 น. - comment id 1210096

    ชอบกินกบหรือครับผัดเผื่อจานนะครับ29.gif29.gif29.gif

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน