คนหม่นหมอง ปองใคร ไหนสงสาร แน่ะดวงมาน น้อยน้อย เฝ้าคอยหา มองคนดี มีจิต คิดเมตตา ช่วยรักษา แผลใจ ให้คลายตรม อยู่ในท่าม ความเหงา โอ้เราเอ๋ย กระไรเลย มิชื่น ยังขื่นขม รอความหวัง กำลังใจ ไว้เชยชม พบเพียงลม ลวงล่อ สุดท้อใจ หลับตานั่ง ตั้งสติ ทิฐิมั่น ต้องฝ่าฟัน อุปสรรค จักแก้ไข ความหม่นหมอง ต้องปล่อย ล่องลอยไป ทิ้งให้ไหล ลอยตาม ลำวาริน
1 ตุลาคม 2554 01:43 น. - comment id 1209961
นึกถึงตัวเองเวลาคิดถึงมากแล้วไม่ม์ใครโอ๋เลยค่ะ
1 ตุลาคม 2554 08:11 น. - comment id 1209969
ชีวิต..ยังมีสิ่งที่ต้องทำอีกเยอะ ลงมือทำ..จะได้ไม่เหงา
1 ตุลาคม 2554 11:19 น. - comment id 1209985
เด็กก็งี้ละค่ะฟุ้งซาน สงสัยต้องรีบโต อิอิ
1 ตุลาคม 2554 12:44 น. - comment id 1209990
หมดหมองหยุดร้องไห้ น้ำตาไหลไปหมดแล้ว ท่วมท้นล้นคันแนว โอ..สิ้นแล้ว ผืนแผ่นดิน ไร้คนยิน..จึงชินชา
1 ตุลาคม 2554 14:50 น. - comment id 1210024
............. เอาความหมองลอยไปในลำน้ำ เก็บความช้ำอย่าให้ใครได้เห็น ยิ้มที่ปากหากนัยน์ตายังชาเย็น แล้วจะเร้นหมองได้อย่างไรกัน ...............
1 ตุลาคม 2554 15:54 น. - comment id 1210044
คุณเด็กน้อยไม่มีคนปลอบก็ไม่บอก เรื่องหลอกเด็กเอ้ยปลอบเด็กผมเชี่ยวชาญเชิญเรียกใช้บริการได้ทุกเมื่อนะครับ55555555
1 ตุลาคม 2554 22:12 น. - comment id 1210053
มาอีหรอบนี้ อีกแล้ว สุนทรวิทย์