หน้าส่วนตัว
เทือกบรรพต ทอดภู อยู่เบื้องหน้า
สายธารา พาดผ่าน เกิดธารใส
วิหคบิน เคียงคู่ สู่พงไพร
คนเหงาใจ ยืนเดี่ยว แสนเปลี่ยวจัง
มองตะวัน จนดับ ลาลับฟ้า
ชลนา หลั่งริน สุดสิ้นหวัง
คนรักจร จากไป ไม่คืนรัง
ฉันก็ยัง เฝ้ารอ ทั้งท้อทรวง
เย็นพระพาย โลมลูบ จูบกระทบ
เหลียวมิพบ สามี ที่แหนหวง
คำสัญญา ก่อนเก่า เขาหลอกลวง
กลายเป็นบ่วง ชีวิต พาจิตตรม
รัตติกาล คืบคลาน ลาญหัวอก
น้ำค้างตก ฉ่ำชื้น ยิ่งขื่นขม
สะอื้นไห้ อ้างว้าง กลางสายลม
ทุกข์ระทม อ่อนล้า ยามราตรี
เงียบวังเวง จืดชืด เดือนมืดมิด
ทบทวนคิด ถึงคืนวัน อันสุขี
กระท่อมน้อย ชายป่า วนาลี
สองเรามี ความหลัง ครั้งผูกพัน
หากเธอจำ สัมพันธ์ ก่อนนั้นได้
กลับบ้านไร่ เถิดหนา อย่าเหหัน
ลูกอยากเห็น หน้าพ่อ รอทุกวัน
มาปลอบขวัญ ลูกรัก สักครั้งเทอญ
สุนทรวิทย์ 24 ก.ย. 2554 13:29 น. - ID 141910 
1265
1
0
24 กันยายน 2554 21:22 น. - comment id 1209216
น่าสงสารนะ
24 กันยายน 2554 21:39 น. - comment id 1209222
เรื่องอย่างนี้อาจเกิดขึ้นได้เหมือนกันนะครับ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
