หน้าส่วนตัว
ฉัน..อยากรักเธอ..ให้เต็มหัวใจ
แต่..ความหวั่นไหว..คอยไถ่ถามถึง
เรื่องราวคราวที่ผ่าน..ร้าวรานตราตรึง
ใจจึงดื้อดึงไม่กล้า...ซึ้งกับใคร..
ยื้อยุด หยุดยั้ง.. และไม่พลั้งเผลอ
คือสิ่งที่เจอ... ยามใจหวั่นไหว
ณ วันเวลา ตรงนี้... ไม่มีใคร
เพียงเพราะกลัวเสียใจ.. เหมือนที่แล้วมา...
หัวใจของฉัน...ณ ในยามนี้...
มีทั้งอยากลองดี.. และความปราถนา
อยากรักเธอให้เต็มล้น... ในอุรา
แต่อดีตที่ผ่านมา..คอยหลอนอยู่ร่ำไป
และฉัน..คงต้องอยู่..อย่างเดียวดาย
เหมือนมวลใบไม้..ที่ร่วงรายไสว
มีค่าเพียงห่ม..พรมพื้น..ผืนไพร
ไร้รัก..ไร้ใจ..ไร้ใคร..จะอาวรณ์....
ทิพย์โนราห์ พันดาว
ทิพย์โนราห์ พันดาว 24 ก.ย. 2554 10:47 น. - ID 141908 
997
1
0
24 กันยายน 2554 13:13 น. - comment id 1209136
อยากรักใครรักไปให้เต็มที่ อาจจะมีหวั่นไหวในครั้งหนึ่ง เก็บเรื่องราวแต่หลังมาฉุดดึง คงรำพึงรำพันแต่วันวาน จะยื้อยุดฉุดใจกระไรหรือ ความรักคือยาใจให้หอมหวาน ณวันนี้วันใหม่ข้ามไกลกาล เพียงรอวันพ้นผ่านสมานรอย ใจขัดข้องแก้ไขใจอีกครั้ง ปลุกความหวังบรรเทาความเหงาหงอย อาจมีรักจริงใจในรอคอย เพียงกล้าปล่อยเจ็บบางให้จางไป อย่าอยู่อย่างเดียวดายในมุมอับ เปิดประตูใจรับรักครั้งใหม่ อาจไม่ใช่รักห่มพรมผืนไพร แต่เป็นรักห่มใจห่วงใยเรา
24 กันยายน 2554 21:06 น. - comment id 1209208
น่าสงสารจัง แวะมาเยี่ยมค่ะ
26 กันยายน 2554 11:34 น. - comment id 1209372
เหงา.... จัง แซมอาวรณ์...และอาทร...
ส่งกอดเพื่อสุขภาพมาให้ค่ะ...
27 กันยายน 2554 09:56 น. - comment id 1209490
อนึ่ง...อิอิใจที่โดดเดี่ยว...ดันคล้าย...กาน้ำที่ว่างเปล่า... แม้นชีวิต...จะได้ใช่ภาษาในทุกวัน... แต่ก็ไม่ยักกะเจอ...ใครที่รู้สึก...จะเป็นน้ำมาเติมกาได้... ภาษา...โดยตัวอักษร....จากเจ้าตัว...ที่ไม่เปิดเผย... อาจแสดง...ความจริงได้ทั้งหมด... และแม้แต่...ไม่แสดงความจริงใดๆไว้เรยยย.... แต่ก็นะ...ภาษาที่แต่ละคนใช้กัน... มันเหมือนจะเป็นน้ำที่เติมลงในการได้...จริงๆนะแหละ... อย่าหวั่นไหว...ไปกับ...ใจที่รู้สึกว่าว่างเปล่าในกาน้ำ...
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
