ฝนซารักสร่าง

สุนทรวิทย์

ฝนสุดท้าย  กระหน่ำ  ร่ำลาฟ้า
				เสียงนภา  คร่ำครวญ  ชวนโศกศัลย์
				วายุคล้าย  พิลาลส  สลดรำพัน
				ดังครืนครั่น  อาวรณ์  ก่อนฝนแปร
				
              	ฝนจ๋าไย  เร่งร้อน  ด่วนจรจาก
				แถมทิ้งฝาก  รอยด่าง  สร้างบาดแผล
				หอบรักฉัน  พาไป  ไม่เหลียวแล
				เหลือไว้แต่  ความเหงา  เศร้าเดียวดาย
					
                ละอองน้ำ  รวยริน  สิ้นหยาดหยด
				ยากสะกด  อารมณ์  ตรมขวัญหาย
				สัญญาพบ  กันหน้าฝน  มนต์เสื่อมคลาย
				เขาจึงหน่าย  ล่องหน  ตามฝนซา
				
               	พระพิรุณ  โปรดดลใจ  ชายคนนั้น
				ให้เร่งหัน  คืนอู่  สู่เคหา
				ภรรยาผู้  สัตย์ซื่อ  ถือสัจจา
				ภาวนา  รอคอย  อย่างน้อยใจ
					
                หลายฤดู  ล่วงผ่าน  กาลพรรษา
				หลั่งน้ำตา  สุดฝืน  สะอื้นไห้
				ไร้ข่าวคราว  สามี  ที่แดนไกล
				ลืมหรือไร  ว่าจะย้อน  ตอนฝนเยือน				
comments powered by Disqus
  • ศรีสมภพ

    11 กันยายน 2554 13:36 น. - comment id 1207813

    ฝนโปรยมาน้ำตาหลั่งอย่างที่เห็น
    สุดลำเค็ญเข็ญใจน้ำไหลหลาก
    ยื้อชีวิตไม่คิดหวังยังฝืนยาก
    ทิ้งเรื่องรักเป็นเรื่องรอง..น้องขอบาย !
    
    หากไม่ตาย..คงได้พบประสบเธอ
    
    61.gif19.gif
  • สุนทรวิทย์

    11 กันยายน 2554 15:18 น. - comment id 1207833

    พบเธอแล้ว  กำลังท้องห้าเดือน74.gif23.gif23.gif23.gif

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน