เรือนหอรอเก้อ
สุนทรวิทย์
เรือนหอหลัง น้อยนี้ พี่สร้างไว้
เพื่อมอบให้ จอมขวัญ ในวันแต่ง
ปลูกกุหลาบ สะพรั่ง ทั้งเหลือง,แดง
หมายดัดแปลง แทนสถาน สราญรมย์
พี่สวมแหวน หมั้นน้อง สองปีก่อน
แต่บังอร อ้างฤกษ์ยาม ความเหมาะสม
งานแต่งจึง ต้องงด อดเชยชม
จำหน้าชื่น อกตรม ข่มใจคอย
กุหลาบบาน ผ่านไป แล้วหลายรุ่น
เริ่มว้าวุ่น อ่อนจิต คิดท้อถอย
คำสาบาน แน่นหนัก ชักเลื่อนลอย
เมื่อเธอปล่อย ทิ้งฉัน ฝันอยู่เดียว
ดอกกุหลาบ ทยอย ค่อยร่วงหล่น
คล้ายกมล ของพี่ ที่แห้งเหี่ยว
กานดาเอ๋ย เคยสมัคร รักกลมเกลียว
กลายโดดเดี่ยว เพราะเธอนั้น ผิดสัญญา
ทั้งเจ้าบ่าว เรือนหอ ต่างรอเก้อ
ทนพร่ำเพ้อ รำพึง คะนึงหา
อีกนานไหม โฉมยง นงพะงา
จะตัดสิน-ใจวิวาห์ เลิกช้าเชือน