ในวันเหงาเปล่าร้างบนทางฝัน มีเธอนั้นผ่านมาคราอ่อนไหว ยามทดท้อต่อเติมหวังพลังใจ เติมเชื้อไฟที่ใกล้ดับให้วับวาว ค่ำคืนแรมมืดมนสับสนนัก เธอมอบรักส่องสว่างกลางห้วงหาว เป็นแรงใจเปรียบแสงแห่งดวงดาว ความเหน็บหนาวพลันมลายจางหายไป เพราะมีเธอจึงมีฝันวันอ่อนล้า ยามสบตาอบอุ่นละมุนไหว บนโลกเปลี่ยวอับจนคนเข้าใจ มีเธอให้ไออุ่นแสนคุ้นเคย ตราบวันนี้มีเราเข้าใจซึ้ง เป็นที่พึ่งพิงใจให้เปิดเผย ยากจำนรรจ์สรรหามาเปรียบเปรย เพียงคำเอ่ยว่าฉันนั้นรักเธอ...
คีตากะ 31 ก.ค. 2558 22:59 น. - ID 140933 
2882
2
0
6 กรกฎาคม 2554 01:55 น. - comment id 1201819
เพราะมากๆ เลยค่ะ คีตากะ... นี่เพิ่งตื่นจากฝันมาเขียนรึไงคะ... นอนดึกจัง... แซมขอยืม..เธอ..คนนั้นบ้างได้หรือเปล่า... กำลังต้องการอยู่เนี่ยะ...
ขอให้นอนหลับสบายนะคะ... แซม
6 กรกฎาคม 2554 17:52 น. - comment id 1201884
ถ้ายืมไปก็อย่าคืนด้วยนะครับ อิอิ แรงบันดาลใจมาไม่เลือกเวลา ก็เลยต้องรีบเขียนก่อนจะลืม แต่ถ้าไม่มีแรงบันดาลใจ ให้นั่งคิดทั้งวันทั้งคืนก็นึกไม่ออกครับ บางทีจึงต้องพยายามหาแรงบันดาลใจใหม่ๆ อาจเป็นคนบางคน เพลงบางเพลง เรื่องราวบางเรื่อง สิ่งที่ได้รู้ได้เห็น ฯลฯ บางครั้งกลอนนั้นก็ไม่ทราบเขียนให้ใคร เวลาตัวเองออกมาอ่านยังสงสัยว่าเขียนไปได้อย่างไร เขียนให้ใคร? เหมือนไม่ใช่ตัวเราที่เขียน? ก็เขียนไปเรื่อยเปื่อย....
7 กรกฎาคม 2554 12:47 น. - comment id 1201987
กลอนไพเราะ เพลงซึ้งค่ะเพลงนี้ชอบฟังเหมือนกัน
8 กรกฎาคม 2554 17:49 น. - comment id 1202164
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
