คือน้ำคำฉ่ำเย็นเป็นน้ำค้าง ที่พราวพร่างพรมแผ่วเป็นแนวหนาว คือแววตาอ่อนใยคล้ายแววดาว ที่พริบพราวนภาผืนในคืนแรม คือรอยยิ้มพริ้มเพราในเค้ายิ้ม ปากจิ้มลิ้มยิ้มรับกับตาแหลม เรื่อนวลปรางค์ยามแย้มก็แต้มแซม กับกลิ่นแก้มหอมกรุ่นละมุนลม คือนางน้อยนางนี้ที่ฉันรัก ด้วยหวั่นนักหวั่นใจจะไม่สม จึงฝากหวานหวามไปกับสายลม ฝากคำชื่นคำชมเพียงลมพา
19 เมษายน 2545 15:42 น. - comment id 46191
เพราะดีค่ะ
2 สิงหาคม 2545 23:28 น. - comment id 64641
มาเยี่ยมอีกครั้ง
24 มิถุนายน 2546 16:44 น. - comment id 144776
เคยโพสกลอนที่ใช้ชื่อ เธอ. . .เหมือนกันค่ะ เ ธ อ. . . แม่มดน้อยค่ะ เธอใช่ไหมที่บอกกันว่ารัก เธอใช่ไหมที่อยากรู้จักกับฉัน เธอใช่ไหมที่อยากผูกพันกัน และเธอใช่ไหมที่ทำให้ฉันรู้จักคำว่าเสียใจ แต่เป็นเธอ. . .ที่สวนทางกะกลอนของพี่หมอกเลยเน๊อะ. . . =^__________^=