พบรอยยิ้ม อิ่มละไม ในวันนั้น พี่อกหวั่น พรั่นใจ ให้ผวา เสียงสดใส ใช้ถ้อยคำ จำนรรจา ตาต้องตา มาประสาน หวานอารมณ์ โอ้น้องหญิง พริ้งพักตร์ ทักทายพี่ เอ่ยวจี ไถ่ถาม เจ้างามสม พี่ลอบมอง น้องนาง พลางชื่นชม ใจที่ตรม เมื่อวันวาน พลันลุกวาว ใจเอ๋ยใจ เผลอใจ ได้อีกครั้ง มิอาจรั้ง ยั้งหยุด ฉุดใจหนาว ใจก็อยาก ฝากรัก อีกสักคราว ลบรอยร้าว แห่งความหลัง ที่ฝังใจ ใจอยากบอก ใจบางบาง อย่างพี่นี้ ยังไร้ที่ ฝากรัก พักอาศัย อยากมีคน ร่วมถักทอ ก่อสายใย สานรักไว้ เป็นตำนาน วิมานดิน
จะเด็ด 23 มิ.ย. 2554 09:23 น. - ID 140772 
1390
0
0
24 มิถุนายน 2554 13:00 น. - comment id 1200615
ผิดกับเราแรกเจอเธอค้อนขวับ ไม่ยอมรับความจริงสิ่งที่เห็น หนุ่มรุงรังบ้านนาทำหน้าเป็น ดูลำเค็ญซ่อมซ่อเหมือนขอทาน หากเธอมีตาทิพย์กระพริบพร่าง มองผ่านร่างพบใจที่ไหวหวาน เธอคงยิ้มปลอบขวัญวันชื่นบาน ได้ไม่ต้องทรมานถึงวันนี้... จดจำย้ำตรึง
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
