รู้ไหมว่า ฉันเหงา เศร้ายิ่งนัก โอ้ที่รัก อยู่ไกล ไม่เห็นหน้า ข่าวของเธอ เงียบหาย คล้ายจากลา จึงอ่อนล้า หัวใจ ใกล้ขาดรอน คิดถึงจัง คนดี ที่ห่วงหา รักศรัทธา มอบให้ มิถ่ายถอน หลับทั้งที่ มีน้ำตา ด้วยอาวรณ์ สุดสะท้อน กมล หมองหม่นใจ ช่วงเวลา นาที ที่ผ่านพ้น เจ็บเสียจน น้ำตา พร่ารินไหล ขอบฟ้าเป็น กำแพง แกร่งเพียงใด หรือจึงไม่ พานพบ ประสพกัน กับบทเพลง ทุกข์ท้น ของคนเหงา ดังแผ่วเบา กังวาล สู่ลานฝัน พร้อมดวงใจ ดวงน้อย ร้อยรำพัน และถ้อยคำ จำนรรจ์ ว่ามั่นคง จะครอบครอง รักกัน จนวันสิ้น จบชีวิน มาถึง จึงลืมหลง ตราบใดที่ ชีวิต มิปลิดปลง ฉันยังคง ยึดมั่น ในสัญญา รู้ไหมว่า ฉันเหงา และเศร้าหมอง น้ำตานอง รินหยด รดใบหน้า เพราะฉันไม่ ได้เป็น คนเย็นชา โปรดรู้ว่า ฉันนี้ มีเพียงเธอ
คนกรุงศรี 11 มิ.ย. 2554 22:40 น. - ID 140612 
1745
2
0
13 มิถุนายน 2554 21:49 น. - comment id 1197919
ในบทนั้นหลับทั้งน้ำตา ซึ่งเป็นกระผมอ่านมาคงนอนไม่หลับเพราะทุกข์ นั่นเชียวขอรับ
14 มิถุนายน 2554 15:34 น. - comment id 1199047
ถ้าเศร้าขนาดนี้ปกติเราจะหลับไม่ลงเลยค่ะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
