ลมจ๋า พารักข้าลาร่วง ลมจ๋า ข้าช้ำทรวงอย่างที่เห็น ลมจ๋า หอบช้ำตอกย้ำช่างยากเย็น ลมจ๋า อย่าเข็นคร่าใจ.....ให้ตายตรม.........
14 พฤษภาคม 2554 21:51 น. - comment id 1193341
ลมจ๋า พัดพาความห่วงหาไปหน่อย ลมจ๋า ฝากความคิดถึงไปส่งด้วย ลมจ๋า บอกเขาด้วยฝนตกอากาศเย็นห่มผ้าด้วยเดี๋ยวไม่สบาย ลมจ๋า อย่าลืมบอกคำคำนี้.ให้เขาหลับฝันดี
14 พฤษภาคม 2554 22:03 น. - comment id 1193342
ทุกคำที่ฉันส่งไป.. ฉันยังจำได้ เพราะฉันไม่เคย ส่งให้ใครนอกจากเธอ
14 พฤษภาคม 2554 22:12 น. - comment id 1193343
ส่งความรักมาให้ก่อนเข้านอน
17 พฤษภาคม 2554 13:47 น. - comment id 1194147
ขอบคุณ คุณมีนนี่ คุณดอกไม้ใบหญ้า คุณกันมัทรี คุณฤกษ์ ด้วยนะคะที่แวะมาอ่านกลอน และต่อกลอนด้วยกัน แต่ละท่านสุดยอดฝีมือเลยค่ะ ขอบคุณนะจ๊า
16 พฤษภาคม 2554 22:25 น. - comment id 1194259
ลมหอบรักปักทรวงจึงห่วงหา ยินเสียงเรียกลมจ๋าเจ้าอยู่ไหน รักของข้าลอยหายไปแสนไกล เหมือนคร่าใจแหลกยับไปกับลม สงสารนักรักแล้วกลับลาล่วง เจ็บในทรวงกล้ำกลืนสุดฝืนข่ม ลมสะบัดพัดย้ำอกช้ำตรม ต้องโศกซมอยู่เดียวเปลี่ยวหัวใจ พิษของลมช่างร้ายนัก แต่พิษรักกลับร้ายกว่า