วังเวง วิเวกแว่ว แผ่วสำเนียง เสียงกำสรวล สะท้อน ร้อนในทรวง ดั่งดวงใจ ใกล้ปลิดปลง สลด สิโศกศัลย์ ผลิกายครัน จะดับลง เดี่ยวโดด เดียวดายลง รักบรรจง ให้ร้าวรอน
11 พฤษภาคม 2554 14:24 น. - comment id 1192960
ใจแตกแยกเป็นเสี่ยง โสตสำเนียงวิเวกแว่ว รักหวานเลยผ่านแล้ว เหลือเพียงแก้วที่แตกราน โดดเดี่ยวเพียงเดียวดาย รอวันตายอย่างกล้าหาญ วังเวงตามเพรงกาล กังสดาลแว่วตามลม.... เหมือนนั่งปลงอยู่ในวัดเลย อิอิ
11 พฤษภาคม 2554 16:54 น. - comment id 1193171
ขอบคุณมากค่ะคุณ Din ต่อกันได้ลงตัวเลยค่ะ ขอบคุณค่ะคุณฤกษ์ ตกลงกำลังอยู่แถวๆโบสถ์วัดใดวันหนึ่งรึเปล่าคะ
10 พฤษภาคม 2554 17:19 น. - comment id 1193993
........... วังเวงแลเหว่ว้า หนาวน้ำตาอาลัยยิ่ง หัวใจไร้หลักอิง เหลือสิ่งใดให้ชื่นชม? .................