หลังสิ้นสุดเนื้อหา..คำว่าจบ เหมือนถูกตบใบหน้า..ชาทั้งแผง น้ำตาคลอหยดใสเอ่อไหลแรง เจ็บทิ่มแทงเนื้อในเกินใจทน ทยอยพรั่งหลั่งพรู อยู่มิขาด สุดอนาถน้ำตาลาร่วงหล่น สะอื้นครวญทวนช้ำอย่างจำนน นี่นะหรือคือคน...เคยรักกัน หยดน้ำตาครานี้หรือมีหยุด เหมือนมันผุดหลุดผล็อยจากร้อยฝัน ที่สั่งสมล้มครืนราวหมื่นวัน ทีละชั้นกลั่นช้ำเป็นน้ำตา ทุกซอกทรวงแทรกรวมทุกความปวด ค่อยค่อยพรวดพุ่งแหวกเหมือนแหกผ่า แสบทะลวงทรวงเยื่อเหมือนเกลือทา โอ้ชีวายับเยินสุดเกินยั้ง จะทนอยู่ต่อไป...โดยไร้รัก จะทนหักห้ามใจ...โดยไร้หวัง จะทนได้อย่างไร...ด้วยใจพัง ในเมื่อยังมิอาจ..ตัดขาดรัก จะต้องทำเช่นใด..ให้ใจเชื่อ ว่าสิ้นแล้วใยเยื่อไม่เหลือศักดิ์ ว่าจบกันพันธะหยุดชะงัก สะบั้นหักทุกฝันนิรันดร์กาล ภาพความจริงทิ้งซากเมื่อจากร้าง ฉากความสุขทุกอย่างเพียงทางผ่าน กระแทกโครมโหมซัดเกินทัดทาน ความแหลกลาญลุกลามเกินห้ามทัน เห็นน้ำตาเจิ่งนองของฉันไหม ที่มันไหลขังท่วมความโศกศัลย์ แล้วเห็นไหมความรักความผูกพัน บัดนี้ค่าของมัน..คงไม่มี ฉันผิดเอง..ข้อแรก รักหมดใจ ผิดข้อสองร้องไห้ไร้ศักดิ์ศรี ผิดข้อสามพล่ามรอขอคืนดี และข้อสี่ผิดหนัก..รักคนเลว ~ ๙ พฤษภาคม ๒๕๕๔ ~
9 พฤษภาคม 2554 16:26 น. - comment id 1193751
ชอบกลอนทุกบทที่คุณเขียนขึ้น เข้าถึงใจแท้เทียวค่ะ
9 พฤษภาคม 2554 16:51 น. - comment id 1193754
ทักทายคุณแก้วฯครับ ขอบคุณที่มาทักทายและให้กำลังใจนะครับ
9 พฤษภาคม 2554 17:26 น. - comment id 1193760
อย่าร้องไห้เลยได้ไหมคนดี เธอมีฉันอยู่ตรงนี้เห็นไหม ถึงแม้ฉันจะเป็นเพียงคนไกล... แต่ความจริงใจมีทุกคืนวัน.. หากเธอร้องไห้แล้วสบายใจ ก็ร้องได้ร้องไห้ร้องออกมา.. น้ำตาที่ไหลหลั่ง..เปลี่ยนเป็นพลัง ในวันข้างหน้าให้รู้เพียงว่า.. (เธอมีฉันอยู่ข้าง...ในหัวใจ) ไม่ร้องแล้วนะฉันจะยื่นมือซับน้ำตาให้ ถึงแม้ไม่รู้ว่าเธอคือใคร...แต่ฉันก็ห่วงใยด้วยใจจริง
9 พฤษภาคม 2554 18:45 น. - comment id 1193769
"...ฉันผิดเอง..ข้อแรก รักหมดใจ ผิดข้อสองร้องไห้ไร้ศักดิ์ศรี ผิดข้อสามพล่ามรอขอคืนดี และข้อสี่ผิดหนัก..รักคนเลว..." เป็นแบบนี้ทุกครั้ง และทุกคนหรือเปล่าคะ... มีอาการแบบนี้ทุกๆครั้งที่เป็นโรคนี้... เมื่อไหร่จะมีวัคซีนป้องกันซะทีนะ.. กลอนของพี่จ้องฯ ทำให้แซมเศร้านะคะ เนี่ยะ.... แซมค่ะ
9 พฤษภาคม 2554 19:55 น. - comment id 1193781
เจ็บ.....
9 พฤษภาคม 2554 20:01 น. - comment id 1193784
10 พฤษภาคม 2554 08:45 น. - comment id 1193906
คุณกลั่นแก้ว..ยินดีที่รู้จักครับ ขอบใจมือน้อยน้อย..ที่หยิบยื่น มาซับคราบความขมขื่น..ในวันหม่น ขอบใจที่ยังมี..ใครหนึ่งคน รับรู้ความทุรน...ทุราย น้ำตา อาจจะไม่สิ้นสุด ด้วยมือเธอที่หวังหยุด..ให้สุดสาย แต่อย่างน้อย..นะคนดี..ก็ทำให้ฉันคนนี้..หยุดเดียวดาย ไม่ต้องเผชิญความแพ้พ่าย..บนความจริงที่โหดร้าย..เพียงลำพัง น้องแซม..สวัสดีครับ เศร้าเป็นเพื่อนกันนะครับ...ฮือๆๆๆ สวัสดีคุณ บนข. คุณโอ้ละหนอครับ..สบายดีนะครับ
10 พฤษภาคม 2554 15:15 น. - comment id 1193960
ขอให้ใครคนนั้นคิดแบบคุณเลยค่ะ ขอรับผิดไว้แต่ผู้เดียวเหมือนกันค่ะ