เธอเคยเป็นคนที่เข้าใจในตัวฉัน รักที่ให้กันก็คงมั่นไม่ไปไหน เธอเคยเป็นคนดีที่คอยห่วงใย เป็นอะไรที่มากกว่าหัวใจที่ให้กัน ถูกแล้ว..ตัวเธอไม่เคยเปลี่ยน กลับเป็นตัวฉันซะอีกที่แปรผัน ใช่..ฉันเองที่ผิดและไม่ดีในวันนั้น ทำให้ตัวเธอต้องการไปจากกัน..ไปจากหัวใจ ฉันเองที่วุ่นวาย เรื่องมาก จุ้นจ้าน ตามตลอดไม่ว่าเธอจะไปไหน คอยเอาใจใส่ ดูแล สารพัดจะห่วงใย สิ่งที่ได้รับกลับคือความรำคาญใจ รำคาญกัน ไม่เคยรู้เลย... เพราะถ้าเพียงเธอไม่เอ่ยถ้อยคำในวันนั้น ฉันจะไม่คิดเลยว่าเธอคนที่เคยเข้าใจกัน ...เขาน่ะเหรอก็แค่คนน่ารำคาญไปวัน วัน ไม่มีอะไร... จะไม่เสียใจมากมายขนาดนี้ ถ้ามันเป็นเพียงคำที่เธอพร่ำบ่นถึงฉันคนนี้ที่เคยมีใจให้ แต่มันเป็นเหมือนถ้อยคำระบายระหว่างเธอ กับ คนนั้นซ้ำให้ปวดใจ เป็นเหมือนฉันเป็นคนคั่นกลาง ..ระหว่างใจ.. ..ใจร้ายจัง..
18 เมษายน 2545 15:31 น. - comment id 46023
ใจร้ายจริงๆ
18 เมษายน 2545 18:04 น. - comment id 46045
ช่ายๆๆๆๆๆ ใจร้ายเจงๆ ด้วยอ่ะ อดทนไว้นะจ๊ะ กาดาษจะคอยเปงกำลังใจให้นะ
19 เมษายน 2545 00:10 น. - comment id 46126
อย่างนี้ต้องกลับมานั่งคิดเห็นใจและเข้าข้างตัวเองให้มาก ๆ ดูแลหัวใจตัวเอง อย่าเอาความรู้สึกทั้งหมดที่มีไปให้คนอื่น โดยที่ไม่มีความหมายอะไรเลย
19 เมษายน 2545 01:54 น. - comment id 46146
^-^ กลอนเพราะดีจังจ้า