ดั่งบินร่อนอ่อนแรงในแสงจันทร์

คืนแรมสามค่ำหน้าร้อน


.. นี่แหละคนเขียนกลอนผู้อ่อนไหว
เพียงลมกวัดกิ่งไม้ไกวก็ใจอ่อน
ใจร้าวรวดยังซวดเซพเนจร
ดั่งบินร่อนอ่อนแรงในแสงจันทร์
  เคยวาดหวัง มีคู่เคียงเผดียงหวัง
กระซิบสั่งฟังสำเนียงเสียงสุขสันต์
ให้กายใกล้ ให้ก้อยเกี่ยวก้อยเดียวกัน
ใกล้แค่นั้น.. มันช่างไกลจนใจราน
  เห็นใครที่เขามีรักสมัครสุข
ไม่มีทุกข์เมื่อรักสมานสาน
ส่วนเราแสนเก่งกาจวาดวิมาน
ที่แสนหวาน อยู่ในที่ไม่มีจริง
  คนช่างฝันก็สุขแต่แค่ในฝัน
สรวงสวรรค์หลอกฤดีดังผีสิง
หลอกว่าใจจะได้มีที่พักพิง
แต่ก็ทิ้งให้แสนเศร้าเฝ้าตราตรึง
  กอดได้แต่แค่ในฝันมันไม่อุ่น
อยากกอดคนเคยคุ้นที่คิดถึง
บอกรักได้แต่ในฝันมันไม่ซึ้ง
ร่ำรำพึงรำพันเหงาเฝ้าเขียนกลอน

  .. นี่แหละคนเขียนกลอนผู้อ่อนไหว
เพียงลมกวัดกิ่งไม้ไกวก็ใจอ่อน
ใจร้าวรวดยังซวดเซพเนจร
ดั่งบินร่อนอ่อนแรงในแสงจันทร์.. 
				
comments powered by Disqus
  • เด็กเทพ

    5 เมษายน 2554 09:59 น. - comment id 1189693

    มาลีฮวนน่าร้องเพลงเพราะ
    
    ถ้าให้เหมาะต้องฟังกันสองคน1.gif1.gif1.gif
  • โคลอน

    5 เมษายน 2554 11:16 น. - comment id 1189703

    41.gif41.gif41.gif
    
    เหงาได้ใจ 11.gif36.gif11.gif
    
    ปล.ขออนุญาติแปะเพลงเพลงแสงจันทร์  ประกอบนะคะ
    
    31.gif31.gif31.gif31.gif
  • คืนแรมสามค่ำหน้าร้อน

    5 เมษายน 2554 12:15 น. - comment id 1189712

    ถ้าเป็นเพลง เดียวดายกลางสายลม ของคุณ นรีกระจ่าง คันธมาส ก็จะไปอีกอารมณ์นึง นะครับ 
    
    - แสงจันทร์ คิดถึงนางอันเป็นที่รัก 
    
    - เดียวดายกลางสายลม เหงาแบบไม่มีที่ไป

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน