.. นี่แหละคนเขียนกลอนผู้อ่อนไหว เพียงลมกวัดกิ่งไม้ไกวก็ใจอ่อน ใจร้าวรวดยังซวดเซพเนจร ดั่งบินร่อนอ่อนแรงในแสงจันทร์ เคยวาดหวัง มีคู่เคียงเผดียงหวัง กระซิบสั่งฟังสำเนียงเสียงสุขสันต์ ให้กายใกล้ ให้ก้อยเกี่ยวก้อยเดียวกัน ใกล้แค่นั้น.. มันช่างไกลจนใจราน เห็นใครที่เขามีรักสมัครสุข ไม่มีทุกข์เมื่อรักสมานสาน ส่วนเราแสนเก่งกาจวาดวิมาน ที่แสนหวาน อยู่ในที่ไม่มีจริง คนช่างฝันก็สุขแต่แค่ในฝัน สรวงสวรรค์หลอกฤดีดังผีสิง หลอกว่าใจจะได้มีที่พักพิง แต่ก็ทิ้งให้แสนเศร้าเฝ้าตราตรึง กอดได้แต่แค่ในฝันมันไม่อุ่น อยากกอดคนเคยคุ้นที่คิดถึง บอกรักได้แต่ในฝันมันไม่ซึ้ง ร่ำรำพึงรำพันเหงาเฝ้าเขียนกลอน .. นี่แหละคนเขียนกลอนผู้อ่อนไหว เพียงลมกวัดกิ่งไม้ไกวก็ใจอ่อน ใจร้าวรวดยังซวดเซพเนจร ดั่งบินร่อนอ่อนแรงในแสงจันทร์..
5 เมษายน 2554 09:59 น. - comment id 1189693
มาลีฮวนน่าร้องเพลงเพราะ ถ้าให้เหมาะต้องฟังกันสองคน
5 เมษายน 2554 11:16 น. - comment id 1189703
เหงาได้ใจ ปล.ขออนุญาติแปะเพลงเพลงแสงจันทร์ ประกอบนะคะ
5 เมษายน 2554 12:15 น. - comment id 1189712
ถ้าเป็นเพลง เดียวดายกลางสายลม ของคุณ นรีกระจ่าง คันธมาส ก็จะไปอีกอารมณ์นึง นะครับ - แสงจันทร์ คิดถึงนางอันเป็นที่รัก - เดียวดายกลางสายลม เหงาแบบไม่มีที่ไป