3 มีนาคม 2554 13:21 น. - comment id 1186413
แม้นเป็นแค่ใบไม้อย่าไหวหวั่น ทุกสิ่งนั้นมีประโยชน์เหตุผล จงทำใจอย่าหมองปองระคน สิ่งวกวนวางไว้ให้เฉื่อยชา อันใบไม้นั่นยังมีประโยชน์ เป็นสิ่งโปรดของดินผินแลหา พอนานเข้าอาหารอันโอชา อิมมีค่าแก่เวปฯคนเสพย์ปอง. ทุกๆอย่างย่อมมีเกลียดและมีรัก ดั่งคำ ที่กล่าวว่า คนรักเท่าผืนหนัง คนชังเท่าผืนเสื่อ การนินทากาเลเหมือนเทน้ำ ไม่ชอกช้ำ เหมือนเอามีดมากรีดหิน นับประสาคนเรา เฝ้าชีวิน ยังถูกคนนินทาทุึกวี่วัน อิอิ รักเสมอจ้าเป็นกำลังให้ แก้วประเสริฐ.
3 มีนาคม 2554 13:23 น. - comment id 1186414
แม้เป็นเพียงใบไม้ใช่ไร้ค่านะ ขอเป็นกำลังใจให้เข้มแข็งนะจ๊ะ
3 มีนาคม 2554 13:32 น. - comment id 1186415
เคยหมดฝันหมดหวังพังทลาย แล้วเหือดหายเหลือเพียงความขื่นขม วันเวลาช่วยเยียวยาครายตรอมตรม อีกไม่นานความขื่นขมคงเลือนลาง
3 มีนาคม 2554 14:43 น. - comment id 1186416
ดีจร้า...คุงอิม... รู้หรอกว่า...ท้อ และไม่ท้อ... ก็มีความคิดเป็นชั้นๆนี่นา...เหมือนไข่ไก่เรยยย ไข่ขาว...หุ้มไข่แดงอยู่... ก็อย่าคิดถึงไข่แดงมากสิ...ขอรับ เป็นใบไม้ที่ว่าเพราะครานี้ ไร้ฤดีเริงรื่นจะชื่นไหน เพราะเงียบเหงาเศร้าโศกในโลกใจ จึงหวั่นไหว เป็นได้แค่ใบนึง ก็รู้อยู่ รู้ว่า ค่าคือสัจ- -จะธรรมจัด ชีวิต ปลิดยากถึง แต่เสี้ยวนิด...หนึ่งนั้น...มิพรั่นพรึง หาใช่หนึ่ง...ใบนิด...จะปลิดใบ หากแต่เป็นใบนึง ซึ่งใบใหญ่ มีเส้นใย ลวดลาย คล้ายถักไว้ ยึดกิ่งก้านผ่านร้อนผ่อนหนาวไป มิง่ายใบ ปลิดคว้าง จะวางวาย เพียงใบนั้นปลิดกั้นทางน้ำเลี้ยง จะชื่นเพียงหยาดฝนเพียงหล่นหาย ก็ยังชื่นแม้นขื่น ...ทนฝืนกาย ยังอยู่ได้...ตามวัฏ สัจธรรม น่า.....นะ.....อย่าคิดๆ....รอให้แข็งแรง...เป๊กๆก่อน...ค่อยคิด... ช้าๆ ได้พร้า...ได้ไก่ย่าง...จร้า...
3 มีนาคม 2554 15:32 น. - comment id 1186418
ขอเป็นแค่ใบขับขี่ก็พอ อิ อิ ใบเดียวเที่ยวทั่วไทย อย่าลืมพาฉันไปเที่ยวด้วยนะ ฉันมีค่าเกินกว่าเธอจะทิ้งฉันไว้ที่บ้าน ตามลำพัง
3 มีนาคม 2554 15:34 น. - comment id 1186419
หรือจะเป็นใบลาน ที่ไม่ใช่แค่ใบไม้ใบหนึ่ง เธอก็รู้ว่าฉันมีค่าแค่ไหน ไม่ใช่หรือ
3 มีนาคม 2554 15:48 น. - comment id 1186420
อยากเป็นใบตองกล้วยติดต้นไปจนตาย คนก็ยังเห็นยังคุณค่าเอามาใช้งานได้ทุกส่วน แต่ทว่าความเป็นจริง ดิฉันก็ต้องตายไปตาม กาลเวลา อะแฮ่มๆๆ คมบาดฉิบๆๆ
3 มีนาคม 2554 16:20 น. - comment id 1186424
เป็นใบไม้หล่นลงดิน ช่วยปกปิดความร้อนให้ดินได้ อุ้มน้ำซับน้ำให้แผ่นดิน มองอีกทางเห็นแต่ประโยชน์นะคะ
3 มีนาคม 2554 16:48 น. - comment id 1186428
เป็นใบไม้ใบหญ้า ค่าคนคิด แค่ชีวิตเกิดดับกับสังสาร หากอยากเปรียบเทียบหลักจักรวาล อาจทาบทานเทียบคงผงธุลี หากหาญเห็นเป็นคนทนท้าโลก สุขหรือโศกรับรู้ดูวิถี ทานกระแสสังสารทานโลกีย์ คนทำดีเห็นธรรมทางดำเนิน ... ...สู้สู้...
3 มีนาคม 2554 20:38 น. - comment id 1186434
เอาฟร่ะ... แวร์ แวร์ อิส สะ แวร์ แวร์ ไหนไหน ก็ไหนไหน แระ...อิอิ ยึด.... ไข่...ล่ะ... บ้านคนป่วยก็ไม่เว้นแระ...อิอิ เข้มแข็งๆ...จร้า...
3 มีนาคม 2554 20:59 น. - comment id 1186438
เคยอ่านเจอว่า...คุณหมอที่ผ่าตัดมะเร็บงเต้านม ให้กับผู้ป่วย ได้บอกกับผู้ป่วยว่า คุณยังเป็นตัวคุณอยู่ ไม่ได้อยู่ที่หน้าอกหรือโรคที่ป่วย ทุกวาระของชีวิตมีคความสำคัญ..มองอย่างเป็นกลาง..เพราะทุกวาระเป็นบทเรียนและแบบฝึดหัดให้แก่ชีวิตของทุกคน ท้อได้แต่อย่ายอมแพ้...กำลังใจที่เป็นสูตร สำเร็จของคนที่กล้าเผชิญ หว้งให้ผ่านพ้นวิกฤตของความรู้สึกครั้งนี้ในเร็ววันครับ
3 มีนาคม 2554 21:17 น. - comment id 1186445
อ้อนไปเรื่อยๆ เปื่อยๆ เน๊อะ..จริงๆแล้วเข้มแข็งและแกร่งเหมือนเพชรในหนมถ้วยฟู... เป็นนางฟ้านี่ มันแกร่งฉิบๆ.. (สบถมั่งดิ่...) วันนี้รู้สึกใจระห่ำ....
4 มีนาคม 2554 13:17 น. - comment id 1186496
อัลเคยเห็นมดตัวน้อยๆเอาใบไม้บังฝนบังแดดแทนร่ม หรือ เห็นนกค่อยๆคาบใบไม้ทีละใบ กิ่งไม้ทีละกิ่งเพื่อไปสร้างรังมั๊ยล่ะ สิ่งเล็กๆบางครั้งก็ยิ่งใหญ่สำหรับบางใครในโลกนี้
4 มีนาคม 2554 13:45 น. - comment id 1186508
แวะมอ่านครับบ
4 มีนาคม 2554 15:52 น. - comment id 1186534
ชอบวิธีคิดของคุณโคลอนจัง
4 มีนาคม 2554 20:25 น. - comment id 1186558
ใบไม้ใบหนึ่งในกำมือ ดีกว่าใบไม้อีกเพียบที่ไม่ได้อยู่ในกำมือ....
5 มีนาคม 2554 01:11 น. - comment id 1186632
แม้ใบไม้...หนึ่งใบในความหวัง ปลิดปลิวยังต้นใหญ่ยังยืนอยู่ ใบไม้อีกหลายใบไม่ร่วงพรู บนต้นหรูใบไม้เต็มกิ่งก้านใบ กำลังใจส่งไปให้มินตรา คนดีจ๋าอดทนจำได้ไหม มือน้อยๆยื่นไปหนึ่งน้ำใจ หยดหยาดไว้น้ำฟ้าใสเริ่มไหลริน ฟ้าหลังฝนงดงามยามเช้าตรู่ ไหลพร่างพรูโปรยปรายสู่พื้นดิน หอมอบอวลอุ่นไอใสอาจิน ได้ดื่มกินน้ำฝนใสฉ่ำเย็น
5 มีนาคม 2554 18:03 น. - comment id 1186741
เจ้าเทียบตัวว่าแย่แค่ใบไม้ ล้วนแต่ใครละวางและห่างเหิน เหนื่อยชีวิตคิดมากมิอยากเดิน ปวดหัวใจเหลือเกินเผชิญกรรม หากมีใครเทียบบ้างเป็นอย่างฝุ่น ไม่เห็นคุณฝุ่นละอองต้องเจ็บช้ำ เพราะหมดค่าหมดราคาจะจดจำ ทุกข์กระหน่ำซ้ำซากลำบากตน แลความจริงทุกแง่ตีแผ่ไว้ เทียบใบไม้กับฝุ่นในทุกหน หรือเทียบเจ้ากับผู้ใดใครหลายคน ใครต้องทนความลำบากมากกว่ากัน ยิ่งความรักหลักลอยที่คอยหาย แม้นเสียดายที่หมายชายคนนั้น แต่ยังมีผู้อื่นอีกหมื่นพัน รอต่อฝันจากใบไม้เพียงใบเดียว
6 มีนาคม 2554 16:29 น. - comment id 1186838
แต่ก็เป็นใบไม้ที่มีชีวิตน๊า ที่ให้ทั้งร่มเงาและอากาศไว้หายใจ ไม่มีใบไม้ฉันก็อยู่ไม่ได้นะเธอ...
8 มีนาคม 2554 21:56 น. - comment id 1187080
คุณแก้วประเสริฐ .. มองใบไม้ร่วงหล่นบนดินแห้ง ช่างเสียดแทงหัวใจให้หม่นหมอง เทียบค่าฉันเฉกใบไม้นัยทำนอง ปราศคนปองเพราะสิ้นค่าราคาใด คุณครูกระดาษทราย .. เข้มแข็งทุกวี่วันค่ะ คุณน้ำตาลหวาน .. อาศัยวันเวลาเยียวยาใจ อาศัยใครบางคนเพื่อพ้นเศร้า แต่สิ่งที่ปรารถนาดุจคว้าเงา เหลือเพียงเราอาศัยหัวใจจำ คุณกีรติ .. หากใบไม้ใบนั้นในวันก่อน ไม่คว้างว่อนปลิดปลิวลิ่วลมหาย ก็คงร่วงอยู่ใต้ต้นจนกลับกลาย ซากสลายเป็นปุ๋ยดิน ณ ถิ่นเดิม แต่ใบไม้ใบนั้นในวันก่อน เคว้งคว้างว่อนสุขสมเพราะลมเสริม คราวลมหายคล้ายแสร้งมิแต่งเติม เหมือนเพิ่งเริ่มรับรู้ได้ในชะตา คุณพ่อ .. ใบขับขี่ไม่มี เพราะถ้ามีแล้ว จะไม่มีคนพาไปเที่ยวค่ะ และหากเป็นใบลาน อย่างน้อยคงเห็นลายลักษณ์อักษรบ้างค่ะ คุณแก้วประภัสสร .. ต้นกล้วย ใช้ประโยชน์ได้ทุกส่วนจริง ๆ คุณไหมไทย .. เวลาที่เก็บเศษใบไม้ ก็ไม่อยากทิ้งลงขยะเลย อย่างน้อยเอาไปหมกดินไว้ก็ยังดี ได้ประโยชน์ต่อดินด้วยค่ะ คุณดาวศรัทธา .. ทุกสิ่งสรรพสังขารข้อพิสูจน์ คงยากพูดอธิบายคิดขยายสื่อ แต่ความจริงแจ่มแจ้งทุกแหล่งคือ- สมมุติชื่อสมมุติตนบนโลกา ไม่มีท่าน ไม่มีเรา ไม่มีใคร และไม่มีผู้ใดให้โหยหา เพราะทุกสิ่งทั้งมวลล้วนมายา สุขหรือทุกข์ตามปรารถนาเลือกคว้าเอง