ยอม หากจะต้องผิดหหวัง ยอม อยู่กับความเหงา เดียวดาย ยอม หากเธอไม่อยู่ข้างกาย ยอม เป็นคนไม่มีความหมาย สำหรับเธอ ยอม ทนอยู่กับความเจ็บปวด ยอม รวดร้าวในหัวใจ สักเพียงไหน ยอม ให้เธอเดินจากฉันตลอดไป แลก กับคืนหนึ่งที่ได้ เป็นคนรักของเธอ
27 มกราคม 2554 13:11 น. - comment id 1181915
ทุกทุกสิ่งย่อมเห็นเป็นไปได้ หากหัวใจหมายปองลองเสนอ และได้รับตอบสนองจากของเธอ ไม่มีเก้อขอให้สมอารมณ์ปอง
27 มกราคม 2554 16:23 น. - comment id 1181963
27 มกราคม 2554 18:14 น. - comment id 1181977
ยอม...ทั้งๆ ที่รู้ว่าจะเจ็บปวด แต่...ก้อสุขใจที่ได้ยอม สักวัน...เราจะมีความสุขและสมหวัง เราต้องศรัทธา..และเชื่อมั่นในตัวเรา
31 มกราคม 2554 09:25 น. - comment id 1182437
ศรัทธา คงมีไว้ยึดมั่นในยามที่เราเข้าใกล้ความรู้สึกที่เรียกว่า..ฟางเส้นสุดท้าย ยอม คงมีไว้ปลุกปลอบใจตัวเองในยามที่เรากำลังจะสูญเสียบางสิ่งบางอย่างที่สำคัญไป แต่เรายังอยากมีมันอยู่เราถึง ...ยอม ผมกำลังคิดว่า การที่เราฟันฝ่ามาเป็นที่หนึ่งในสามร้อยล้าน มันต้องมีเหตุผลอะไรบางอย่างที่ทำให้เราเกิดมา เหตุผลหนึ่ง ที่มีความเป็นไปได้มากก็คือ.. เราเกิดมาเพื่อศรัทธาในบางสิ่ง.. และก็ ยอม ในบางอย่าง .... แต่...ศรัทธา และยินยอมนั้น มันไม่ยั่งยืนตลอดไปแน่ หากสองสิ่งนี้เรียกร้องทุกอย่างจากเรามากเกินไป
31 มกราคม 2554 14:36 น. - comment id 1182460
ขอขอบคุณทุกความเห็นครับ ปล. ถึงคุณความคิดเห็นที่ 4 อ่านแล้วซึ้งจังอ่ะ