คำขานไขไฉนเลยหรือเคยแจ้ง ช่วยสำแดงผ่านอารมณ์ที่ถมศรี ให้ซึ้งซาบถ้อยนั้นผ่านวจี หึงฤดี..ครุ่นจิตคิดกังวล ใจหลงคอยน้อยหนึ่งซาบซึ้งจิต ช่วยปลอบมิตรให้วางใจได้สักหน คอยแต่เธอเผลอเอาเงาเปรอปรน ช่างทุรนทารุณสิ้นสุนทรีย์ ยามก่อนนอนห่อนสู้...รู้ข่มฝืน รอยสะอื้นแฝงทั่วกลั้วสักขี รอยอาลัยไฉนย้ำซ้ำฤดี เพียงนารี..มีใจไกลห่างจินต์ ยามจะนอนอ่อนจิตคิดอ้างว้าง เช่นรอยทางแห่งรักมักผกผิน ผ่านสุดแคว้นแดนใดในพรหมมินทร์ ฤาจักสิ้นสำแดงแรงอาลัย.. ....แบบว่า...มาววววววว
21 ธันวาคม 2553 09:17 น. - comment id 1174788
ก่อนจะนอนครวญคร่ำรำพันถ้อย นั่งตาปรอยพร่ำเพ้อละเมอหา ใครคนไหนคนนั้นฤาขวัญตา ที่ว่าเศร้าเมาสุราหรือว่าอดนอน
21 ธันวาคม 2553 07:50 น. - comment id 1174799
ตื่นมาฟังค่ะคุณน้อง
21 ธันวาคม 2553 10:12 น. - comment id 1174828
หวัดดีขอรับ...ท่านจอมปราชญ์... มามาดเดิมเด๊ะ...มาวววว ตา หลอดดด เรยยย...อิอิ อ่านแล้ว...มิรู้ว่า...คืนค่ำ...รึ...ค่ำคืน...อ่ะขอรับ... แจม....จร้า... เอนกายนอน หลอนตน...ว่ายลหน้า หลอนยินว่า รัก_เชื่อ...เพื่อนอนหนี ความชอกช้ำ เช้าค่ำ...รอยย้ำมี หลอกฤดี พอพ้น...ที่ทนทัณฑ์ เงาปรนเปรอ เธอเพียง...แค่เคียงกอด เพียงพ้อพรอด กรุ่นกลิ่น...ประทินฝัน อยากหลับใหล ไม่ตื่น...เพื่อชื่นวัน ตื่นต้องกั้น น้ำตา... ผวาใจ ตื่นตรมใจ...หลับใหลกันดีกว่า ...ท่านจอมปราชญ์...อิอิ
21 ธันวาคม 2553 12:24 น. - comment id 1174832
ใช่คนนี้ไม๊... เธอพร่ำเพ้อ จ่อมจ่อ รอแต่จอก เหมือนเฝ้าหลอก หัวใจ น้องให้เหงา เจอหน้าพี่ เช้าเย็น เห็นแต่เมา ปล่อยน้องเหงา เปลี่ยวใจ ไร้คนแล จะพูดจา หลอกล้อ ขอจุ๊บหน่อย พี่ก็คอย กรึ๊บเหล้า จนเมาแอ๋ อ้อนให้กอด พี่ถอยห่าง อย่างไม่แคร์ ไหกระแช่ นั่นไง แฟนใหม่เธอ.... โอ๊ะๆๆ.. จะไม่เด็ด อย่าเพิ่งชังน้ำหน้าแซมนะคะ.. แซมไม่ได้เขียนอันนี้นะ...ผีถ้วยแก้วมันเขียน...หุ..หุ... สวัสดีปีใหม่ค่ะ... แซม
21 ธันวาคม 2553 13:33 น. - comment id 1174844
เอิ๊กๆๆ มาววว... ทักทายค่ะ
21 ธันวาคม 2553 20:11 น. - comment id 1174915
หึงใครหว่า....อิอิ สงสัยเมาจริงๆ
21 ธันวาคม 2553 16:30 น. - comment id 1174921
มาชมกลอนงามครับ ท่าน...สบายดีนะครับ..