ทะเล ยังซัดสาด แต่กระดาษ ยังว่างเปล่า เหลิอเพียงแสงและเงา กับคนเหงาที่เฝ้ารอ นั่งมอง เหล่าเกลียวคลื่น โศกสะอื้น จนใจท้อ กี่วันแล้วที่ต้องรอ ยังไม่พอ หรืออย่างไร กวีเหงา ขีดเขียนกลอน เหมือนกาลก่อนที่สดใส วันนี้ช่าง แปลกไป ทะเลไส แลเงียบงัน เหลือเพียงแผ่นกระดาษ บนริมหาด วางตรงนั้น และคำว่า คิดถึงกัน คลื่นซัดพลัน ก็มลาย อักษรหรือรูปวาด บนกระดาษ ยังจางหาย ความเหงาและเดียวดาย ไม่ห่างหาย บ้างนะใจ
zilver 12 ธ.ค. 2553 17:08 น. - ID 138309 
1410
4
0
14 ธันวาคม 2553 11:21 น. - comment id 1171656
13 ธันวาคม 2553 17:11 น. - comment id 1171667
ระบายความเหงาในกระดาษบางครั้งค่ะ
13 ธันวาคม 2553 12:00 น. - comment id 1171752
เศร้ามากเลยครับ อย่างว่าถ้ากระดาษขาดตัวอักษร จะเกิดบทกลอนได้อย่างไร เนอะ
14 ธันวาคม 2553 13:12 น. - comment id 1173239
ขอบคุณครับ ที่เข้ามาทักทาย
14 ธันวาคม 2553 18:03 น. - comment id 1173425
เป็นคนเหงา ที่ชอบเขียนกระดาษ...
17 ธันวาคม 2553 03:45 น. - comment id 1174002
แวะมาให้กำลังใจค่ะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
