รุ่งอรุณส่องหล้าวันฟ้าใหม่ นกกาไก่ออกหากินจากถิ่นฐาน บินเคียงคู่ล้อหลอกหยอกเย้ากัน อ้อนรำพันเหมือนบอกว่าอย่าห่างไกล เหลียวมามองตัวเราใยเหงานัก หาคนรักไม่รู้อยู่แห่งไหน ยามฝนตกลงครั้งคราใด หนาวหัวใจเมื่อเหมันผ่านเข้ามา ทำงานเหนื่อยหนักเบาจะเฝ้าสู้ ยังคงอยู่หยัดยืนฝืนสู้ฟ้า จะขออยู่สู้วิกฤตลิขิตชตา ขอท้าฟ้าให้รู้ว่าข้าไม่ยอม ฝ่าแดดฝนลมหนาวมายาวนัก ไม่เคยพักร่างกายแม้ผ่ายผอม จะเฝ้าทนกินอยู่สู้เก็บออม ขอพยอมคืนมาฟ้าช่วยที