ดวงใจหวิวพริ้วพริ้วปลิวลอยล่อง เมื่อนั่งมองดวงสูญญ์คล้อยเวหา แสงสีส้มปนแดงแกล้มนภา ฉาบขอบฟ้านกโผกผินบินกลับรัง นั่งคนเดียวเปลี่ยวกายไร้คู่ข้าง หัวไหล่ว่างไร้แขนกอดผ่านหลัง เสียงเรไรเริ่มร้องระงมดัง ประดุจสั่งลาแล้วสุริยา ลมพลบค่ำพัดผ่านหนาวจับจิต มือแนบชิดกอดอุรากายาฉัน ให้ไออุ่นตัวเองทุกคืนวัน แม้ใจนั้นหนาวเหน็บเก็บใจเรา ฉันนั่งมองท้องฟ้าเพียงอีกครู่ เพราะติ่งหูเริ่มชาเพราะลมเป่า ยันกายลุกเดินกลับสู่บ้านเรา ฝังความเศร้าเหงารักไว้ก้นใจ
13 พฤศจิกายน 2553 20:04 น. - comment id 1168861
ดวงใจพริ้วหวิวหวิวปลิวลอยล่อง เมื่อนั่งมองดวงสูรย์คล้อยเวหา รัศมีส้มแดงแต่งนภา แต้มขอบฟ้าปักษาหวนหารัง นั่งคนเดียวเปลี่ยวกายไร้คู่ข้าง ไหล่กว้างว่างขาดใครให้โอบหลัง เสียงเรไรหริ่งร้องระงมดัง ดุจเสียงสั่งลาแล้วนะแก้วตา ลมพลบค่ำพัดผ่านสะท้านจิต กอดตัวเองแนบชิดหักโหยหา ให้ไออุ่นตัวเองตลอดมา แม้เหน็บหนาวปวดปร่าประสาเรา ฉันเหม่อมองท้องฟ้าด้วยหดหู่ ลมหนาวกรูพร่างพรมเพียงลมเหงา จะรอวันแห่งสุขทุกข์บางเบา ฝังความเศร้าเงาโศก...ใต้โลกลวง มีระหว่างบทบางบทขาดสัมผัสบังคับไปนะครับ..ดีใจที่เจอกันนะครับเข้าไปเมล์ส่วนตัวด้วยพี่บอกอะไรบางอย่างไว้นะครับ
13 พฤศจิกายน 2553 20:09 น. - comment id 1168863
ขอบคุณครับพี่อินสวนที่ชี้แนะครับ วันหลังคงได้คุยกันอีกนะครับ
7 ธันวาคม 2553 05:52 น. - comment id 1171934
=ชอบมากๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ