สุดดวงใจด้วยฤทธิ์ความคิดถึง เฝ้าคนึงครวญอยู่มิรู้ร้าง ตราบพบพักตร์รักหวังยังไม่จาง หมายเคียงข้างคู่เขนยมิเคยคลาย ยังรอนแรมแกมเศร้า ในเงาฟ้า ม่านน้ำตาคราจากมิพรากหาย ท่ามแสงเดือนเลือนตานภาพราย มิ รู้ร้ายหรือดีนี่อย่างไร ดอกโมกยังอบอวลเต็มสวนขวัญ ช่ออัญชัญบานรอเต็มกอไหม พุทธรักษาข้างสระน้ำงามรำไร แล้วเสียงไก่คงขัน เหมือนวันลา กาสะลองที่น้องรักคงจักหอม พวงพยอมย้อมใจขวัญทุกวันหนา เสียงนกน้อยยังคอยปลุกทุกทิวา ตรงที่หน้าต่างฝันตะวันเยือน ยัง คิดถึงคนดีที่ได้จาก ความคิดถึงยิ่งมากจากไพรเถื่อน จำใจปาดน้ำตาที่พร่าเลือน นับปีเดือนหมดภาระจะคืนเนาว์ รอพี่นะคนดีพี่นี่รู้ ว่าเจ้าอยู่ทุกวันกับจันทร์เหงา อยากส่งใจไหวว่างกลางฟ้าเทา บอกนงเยาว์ว่าคนไกลใกล้กลับคืน .................
9 พฤศจิกายน 2553 21:40 น. - comment id 1167589
ไพราะมากค่ะ อ่านหลายรอบ...ชอบมาก รออ่านอีกนะ...คนดี .......................................
10 พฤศจิกายน 2553 14:58 น. - comment id 1167920
ความคิดเห็นที่ 1 ไพราะมากค่ะ อ่านหลายรอบ...ชอบมาก รออ่านอีกนะ...คนดี ....................................... Boomerang ................................. ขอบคุณ ครับ ที่ให้กำลังใจ แล้วจะค่อยๆเขียนมา อีกครับ