เอื้อนรัก

อักษราวารี กวีปลิดเทพ

แม้นพลัดพราก จากไกล แต่ใจซึ้ง
จินต์รำพึง คร่ำห่วง ทุกห้วงฝัน
เฝ้าวิงวอน อ้อนฟ้า ดาราจันทร์
หวังพบกัน เผยรัก อีกสักครา
เคยร่วมทาง สร้างฝัน ในวันก่อน
ยังอาวรณ์ ทุกคืน สะอื้นหา
คงทำบุญ จุนเจือ เกื้อกันมา
ราวกับว่า เป็นคู่แท้ แต่ปางใด
เมื่อแรกพบ สบตา ก็พาจิต
เนรมิต ภาพฝัน ถึงวันใส
สุขท่วมท้น ล้นหลาม วาบหวามใจ
ล่องลอยไกล สู่สวรรค์ นิรันดร์กาล
เราคู่เคียง เรียงร้อย ถ้อยคำรัก
นอนหนุนตัก แต้มฝัน อันฉ่ำหวาน
กระซิบแผ่ว แว่วซึ้ง ถึงดวงมาน
รักซาบซ่าน สุดฟ้า หาเปรียบเปรย
ยามสนิท ชิดใกล้ ก็ไหวหวั่น
กมลสั่น เคลิ้มไกล โอ้ใจเอ๋ย
อยากทอรัก ถักฝัน อันคุ้นเคย
ไว้ชื่นเชย ปลอบขวัญ วันเหงาใจ
แต่.....คืนนี้ สีดาว ถึงคราวหม่น
แลมืดมน ห่มหมอง มิผ่องใส
เมื่อคู่ครอง ต้องห่างแคว้น จากแดนไป
แสนลิบไกล สุดหล้า โพ้นฟ้าคราม
รักช้ำชอก ตอกย้ำ จึงร่ำไห้
ราวกับใจ เจ็บปวด ด้วยลวดหนาม
ต้องตรอมตรม ขมขื่น ทุกคืนยาม
รักงดงาม เหลือแต่ แค่วานวัน
หากตรงนี้ มีเจ้า เหงาคงสิ้น
ขอถวิล เข้ากอด โอบยอดขวัญ
อย่าได้มี หนีร้าง เหินห่างกัน
แม้นได้ฝัน เพียงนี้ ก็ปรีดา
ขอเอื้อนเอ่ย เผยรัก อีกสักครั้ง
ผ่านความหลัง หวนเห สิเน่หา
สายลมอ่อน วอนด้วย ช่วยพัดพา
บอกเจ้าว่า ทรวงร่ำร้อง ทุกห้องใจ
ฝากคำหวาน ผ่านฟ้า มาทายทัก
ผสานรัก มั่นคง อสงไขย
“ ขอร่วมฝัน สันนิวาส ทุกชาติไป
เกิดภพใด คู่กัน...นิรันดร์เทอญ ”