๑๑ พรหมลิขิต ๑๑

โบ๋โบ

เพราะเธอฉันจึงเชื่อในพรหมลิขิต
ที่ขีดชะตาชีวิตให้มีเธอมาร่วมฝัน
เปลี่ยนถนนสายขนาน .. ให้มาประสานเป็นเส้นเดียวกัน
ให้ข้างฉันมีเธอเคียงข้างไป
แม้พรหมลิขิตจะทำให้ฉันเห็นโลกสีชมพู
แต่เธอทำให้รู้ .. ว่าสีชมพูมันดีแค่ไหน
ไม่ใช่พรหมลิขิตแล้วหล่ะที่เติมเต็มความอบอุ่นให้กับหัวใจ
เพราะดวงไฟเล็กๆที่มีแสงสุกใส .. คือเธอ
แต่อย่างไรก็ขอบคุณ .. คุณพรหมลิขิต
ที่ส่งอีกครึ่งชีวิตมาให้
เติมเต็มแล้วสำหรับอีกคึ่งของหัวใจ
แถมระบายสีแดงทั้งใบ .. และทำให้หัวใจเต้นตูมตาม
แต่งไว้นานมากแล้ว
นำลงเมื่อวันที่ 31 ตุลาคม 2532
17.11 น.
ฉลองวันสิ้นเดือน				
comments powered by Disqus
  • กระบี่ใบไม้

    31 ตุลาคม 2553 20:13 น. - comment id 1165874

    เป็นบทกลอนวัยรุ่นที่แต่งได้ไพเราะมากขอรับ 41.gif36.gif

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน