...ผมเป็นคนอ่อนไหวบอกให้รู้ เพียงถ้อยคำหวานหูก็ลู่ไหว ผมเป็นคนขี้เหงาโปรดเข้าใจ อย่าทำให้รักแล้วก็แจวจร ขอให้คบกันนานนานเพื่อสานรัก เพื่อพิงพักทุกข์ไข้ช่วยไถ่ถอน อย่ารีบเลื่อนเชือนแชไม่แน่นอน ให้ร้าวรอนในกมลคนเดียวกัน หลงรักสาวบ้านกลอนใจร้อนรุ่ม หัวใจหนุ่มเปล่าเปลี่ยวเสียวกระสัน เสมือนหนึ่งคชสีห์ที่ตกมัน เร้าโรมรัน ลั่นร้องแล้วร้อนรน ผมเป็นคนคิดมากอยากให้รู้ หากจู่จู่หายใปใจสับสน มิอาจอยู่สู้หน้ามหาชน ขอลาคนบ้านกลอนด้วยอ่อนเชิง
15 ตุลาคม 2553 11:57 น. - comment id 1162097
นั่งเงียบเงียบ ถูกเหยียบหาง อย่างแมวหง่าว..ว..ว เอ๊ะ..เรื่องราว เป็นไง ใจทอดถอน ลาไปไหน ทำหายหัก พ่อนักกลอน เดี๋ยวก็อ้อน เดี๋ยวก็อึ้ง เธอขึ้งใคร มาทายทัก โรมรัน แล้วพลันถอย ทำสำออย หดหู่ ขู่ใช่ไหม จะลาลับ หลีกลี้ หนีไปไกล ลาได้ไง ยังมี หนี้ติดพัน... จะลาไปไหนล่ะคะ พี่กบ ไหนว่าจะเขียนกลอนให้ได้ 500 บท... กลับลานเท สงสัย กลับไปหา ลั่นทม.. แซมนี่เอง
15 ตุลาคม 2553 12:09 น. - comment id 1162100
สวัสดีคะ คุณคนเดียวกัน คน "อ่อนไหว" อย่าใจน้อย ทำสร้อยเศร้า คน "ขี้เหงา" อย่าเฝ้าเพ้อ ละเมอหวล คน "คิดมาก" อย่าจากไกล เพราะใจรวน คน "บ้านกลอน" อีกพรวน อาจครวญคราง. จาปายหนายคะ?????
15 ตุลาคม 2553 14:21 น. - comment id 1162114
ทำไม่รู้ไม่ชี้มีหนี้ติด แม่ขวัญจิตขวัญใจยังไงหนอ แต่ให้รู้เถิดเจ้าพี่เฝ้ารอ ใกล้แล้วหนอห้าร้อยบทอย่างงดงาม นับบทนะจ๊ะแซมไม่ได้นับชิ้น สวัสดีคุณ Gemini58 คนคนหนึ่งคนนี้เคยมีรัก แล้วต้องมาอกหักรักสลาย จะเขียนกลอนกล่าวมาก็น่าอาย เขายิ่งหน่ายคำกลอนเคยอ้อนอิง เจ้าคันเดียวกนยังอยู่ครับ
15 ตุลาคม 2553 15:02 น. - comment id 1162117
จะขอลาบ้านกลอนด้วยอ่อนเชิง ใครทำให้ยุ่งเหยิงได้เพียงนั้น โถใครหนอทำได้คนเดียวกัน อย่าให้ถึงเพียงนั้นที่กล่าวมา ยังมีมากหลายหลากที่คลายเหงา เพราะบ้านเราสร้างสรรค์หลายทางหนา ขอให้อยู่เป็นขวัญนะน้องยา ไหนไหนก็มาอาศัยกันนานพอดู อีกหนึ่งกำลังใจจ้า...
15 ตุลาคม 2553 23:47 น. - comment id 1162128
สวัสดีครับคุณคนเดียวกัน จะลาไปไหนครับ อยู่เขียนผลงานเป็นเพื่อนกันก่อน555
15 ตุลาคม 2553 15:40 น. - comment id 1162136
กับผู้อื่นคนเดียวกัน..วันยังค่ำ กับเราพร่ำเชิงอ่อน..ให้สอนขัน กับคนอื่นฉันเห็น..ตาเป็นมัน แต่กับฉันตาละห้อย..ไห้น้อยใจ
15 ตุลาคม 2553 16:18 น. - comment id 1162150
กำลังใจยังดีมีคนให้ จึงอาลัยบ้านกลอนย้อนคืนหวน แต่ยังขอตั้งจิตคิดทบทวน เดี๋ยวใจรวนอีกครั้งต้องชั่งใจ ขอบคุณคุณ(น้ำตาลหวาล)ครับ สวัสดีครับคุณบูม ตาเป็นมันทุกทีมีสาวสาว ร่ายเพลงยาวตามจิตที่คิดถึง แต่มิอาจวาดฝันอันสุดซึ้ง แม้เพียงหนึ่งเดียวนี้ที่คนใด
15 ตุลาคม 2553 16:51 น. - comment id 1162160
^_^ อ่อนไหว คิดมากคงเป็นธรรมชาติของคนเขียนกลอนกระมังคะ ไปไหนกันคะ อยู่เป็นเพื่อนกันก่อนค่ะ
15 ตุลาคม 2553 22:20 น. - comment id 1162194
ป๊าดดดดดดดดดทั้ง อ่อนไหว ขี้เหงา คิดมาก ตั้งสามคนแนะ น้องนำเสนอน้ำใบบัวบก แก้ช้ำรัก
16 ตุลาคม 2553 07:27 น. - comment id 1162221
ครับคุณเพียงพลิ้วเดี๋ยวอ่อนเดี๋ยวแข็งเดี๋ยวดีเดี๋ยวร้าย ขอบคุณหนูสนที่เห็นใจเอาน้ำเขียวมาฝากครับ โอ้ชีวิตมีอะไรตั้งเยอะแยะ มีเกิดแก่เจ็บตายคล้ายๆกัน แต่สิ่งที่มีไม่เหมือนคือความฝัน อยู่ที่ใครจะล่ามันให้อยู่มือ ขอบคุณครับคุณชายเหงา
16 ตุลาคม 2553 13:14 น. - comment id 1162261
อย่างนี้ต้องไปแจ้งกรมโรงงานนะเนี่ย วัตถุไวไฟอะไรจะปานนั้น ชายกบ
16 ตุลาคม 2553 20:14 น. - comment id 1162294
อ๋อ เป็นแฟนเพลงพี่หนุ่ย อำพลครับท่านชายโป้งแปะ เสียมั้ย...อย่างนี้มันเสียมั้ย
16 ตุลาคม 2553 20:29 น. - comment id 1162303
เป็นคนขี้เหงาเข้าใจบ้างซีมีใครบ้างเปงห่วงเปงใย
17 ตุลาคม 2553 08:17 น. - comment id 1162346
รู้สึกเหมือนจะคุ้นๆนะครับคุณเฌอฯแต่ ผมคงเกิดไม่ทันแน่เลย