เหมือนทางตันดั้นด้นค้นทางเปิด หวังระเบิดเปิดได้ในทางนั้น จะเป็นได้อย่างไรนั่นทางตัน ดั้นด้นกันไปไยให้เจ็บจำ อยากจะรู้ว่าเจ็บสักแค่ไหน อยากจะรู้เป็นอย่างไรความเจ็บช้ำ อยากจะรู้ที่ทำอยู่พอไหมทำ หรือยังซ้ำเติมอีกฉีกหัวใจ เหมือนคนบ้าเข้าหาความเจ็บปวด แม้นร้าวรวดปวดลึกสึกเพียงไหน ยอมเจ็บช้ำเจ็บลึกฝังข้างใน จะเป็นอีกนานเท่าใดใจขอทน ไม่มีใครตรอมใจตายเพราะรัก ฉันจึงพร้อมยอมหักสักกี่หน ฉันทนได้ฉันทำได้เพราะใจตน ฉันยอมจนสาแก่ใจให้เธอทำ ฉันเจ็บช้ำเท่าใดใจเธอรู้ ฉันเจ็บช้ำให้ดูเพื่อตอกย้ำ ฉันเจ็บช้ำเท่าใดใจเธอยำ ฉันถือเป็นเวรกรรมที่ทำมา ขอชดใช้ชาตินี้ให้หนี้หมด ฉันขอชดใช้กรรมทำที่ว่า ขอใช้หมดชาตินี้อย่ามีมา ขอให้เราชาติหน้าอย่าได้เจอ
(น้ำตาลหวาน) 13 ต.ค. 2553 17:26 น. - ID 137348 
937
7
0
13 ตุลาคม 2553 20:25 น. - comment id 1161814
เศร้าจังเลยพี่พิมฯ เรื่องของการชดใช้กรรมนี่อ่ะเนาะแต่ถ้าเราหมั่นทำความดีไม่ทำให้ใครเดือดร้อนเราก็มีความสุขแล้วเนาะพี่พิมฯ
13 ตุลาคม 2553 21:52 น. - comment id 1161824
หวานสมชื่อน้ำตาลหวานจริงๆ
13 ตุลาคม 2553 22:05 น. - comment id 1161829
ใจ....ไปโกรธใครมา ไม่มีใครทำให้เราสั่นคลอนได้ นอกจาก ตัวเราเอง
13 ตุลาคม 2553 22:32 น. - comment id 1161838
กรรม..ย่อมมีวันสิ้นสุดครับ
14 ตุลาคม 2553 00:22 น. - comment id 1161850
หวัดดีจร้า...น้ำตาลในวงเล็บ...อิอิ ดีจร้า...คุงพิม... มิน่าเล่า...ถึงได้ไปแรลลี่...หนีหนี้ (กรรม)..นี่นา...อิอิ ร้าวคราวนี้ หนี้กรรม เคยทำไว้ สุดหัวใจ โหยไห้ ใครจักเห็น กรรมที่มี หนี้ก่อ ท้อลำเค็ญ ตอนยังเป็น หลอกเช่น เล่นหลอกใจ @@@@@@@@@@ บ่วงกรรมมัด รัดแน่น ในแก่นจิต ฤาทวงสิทธิ์ ให้หม่น ร่นลงไหม ยอมก้มรับ นับล้า เพียงปราชัย จงหมดไป ในภพ จนจบมี มั่นฤดี มีขวัญ เพียงมั่นรู้ ผ่อนให้ผู้ ถือลวง กรรมบ่วงนี้ จะชนะ ละแค้น แสนยินดี เชิญขยี้...ดวงจิต...ปิดเรื่องราว แล้วเพียงขอ ท้อคลาย ให้กลายสุข ได้เปิดปลุก ฟ้าโปร่ง โล่งยามเช้า ยามค่ำคืน หมื่นยิ้ม พริ้มจากดาว มาพร่างพราว "พิม"บ้าง เมื่อจางกรรม ฟ้าหลังฝน...อ่ะนะ...คุงพิม...ฝนตอนไหนเนี่ยะ...อิอิ
14 ตุลาคม 2553 00:45 น. - comment id 1161853
ณ ที่ใด มีรัก มักมีทุกข์ ผสมสุข ร่วมด้วย ช่วยเสกสรร ในวันที่ ยังมี กันและกัน ทุกคืนวัน ทนได้ ไม่นำพา หากแม้ว่า แยกไป ไม่ร่วมทาง ไม่ร่วมสร้าง ความจริง สิ่งที่ฝัน หนึ่งคนเจ็บ หนึ่งคนลา พรากจากกัน เหมือนเป็นวัน สิ้นโลก เศร้าโศกใจ เมื่อถึงคราว ต้องหม่น ทนความเศร้า กอบเก็บเอา เรื่องดีดี ที่มีให้ เป็นพลัง มุ่งหน้า ก้าวต่อไป รุ่งวันใหม่ จดจำ แต่สิ่งดี ๚ะ๛
14 ตุลาคม 2553 10:41 น. - comment id 1161886
แม้นชาติใดฉันท์ใดไปทุกชาติ จะตามไปไม่ขาดวาสนา เหมือนเวรกรรมเคยทำร่วมกันมา จะชาติหน้าชาติไหนไปด้วยกัน จะจงรักภักดิ์ดีไม่มีหยุด แม้ไม่เกิดเป็นมนุษย์ด้วยอาถรรพ์ ตกนรกหมกไหม้ใต้โลกันท์ ก็ยอมถูกลงทัณฑ์พร้อมกับเธอ ไปไหนไปด้วยช่วยสองบาท อิอิ
14 ตุลาคม 2553 11:23 น. - comment id 1161898
ทุกสิ่งเกิดจากใจล้วนๆ.. ปล่อยใจกับกาลเวลา เพียงรู้ค่าตัวเราเอง เผชิญทุกสิ่งอย่าหวั่นเกรง เริ่มบรรเลงให้ไหวตาม
14 ตุลาคม 2553 13:05 น. - comment id 1161921
กำลังใจมีให้เสมอจ้าาาาา... ว่าแต่ปล่อยวางมันซะบ้างความทุกข์อ่ะ ถือทำมั๊ยให้หนัก หุหุ
14 ตุลาคม 2553 14:53 น. - comment id 1161945
แม้เจ็บกาย รู้เจ็บ ว่าเหน็บช้ำ แต่เจ็บจำ ซ้ำได้ เจ็บใจนี่ ลองปล่อยใจ วางลง คงพอดี จะเห็นที่ ว่างเปล่า เรายึดครอง ปล่อยใจให้ วางลง ใจคงชอบ ใจจะตอบ ขอบใจ ในเจ้าของ มองความว่าง กลางใจ ใฝ่ประคอง แซมรับรอง เจ็บใจ จะไม่มีมาเป็นกำลังใจให้นะคะ......
แซมค่ะ
14 ตุลาคม 2553 15:24 น. - comment id 1161950
อโหสิเถิดหนาอย่าตอกย้ำ สิ่งเคยทำเพราะรักจนหนักหนา เธอเจ็บช้ำเพราะพี่เพราะบีทา ปวดอุรายิ่งนักเพราะรักเธอ
14 ตุลาคม 2553 17:01 น. - comment id 1161963
แบบ.. จงเป็นสุขเป็นสุยเถิดป่าวคุงพี่
14 ตุลาคม 2553 19:14 น. - comment id 1161982
เศร้า แต้ๆ เน้อค่ะ
14 ตุลาคม 2553 20:03 น. - comment id 1162002
๐ อย่าโศกแลอย่าเศร้า......อาดูร ชีพก่อกุศลพูน....... พอกสร้าง ชโลมจิตบ่มทูน......ยอยอบ เถิดแม่ เพียงละโลภมล้าง...เร่าร้อนคอยเผา ฯ
15 ตุลาคม 2553 10:35 น. - comment id 1162085
สวัสดีคะ คุณน้ำตาลหวาน เศร้าจัง แต่เพราะมากคะ
15 ตุลาคม 2553 11:45 น. - comment id 1162092
ขออนุญาตไม่ตอบเม้นท์ แต่ ขอขอบคุณทุกๆคำเม้นท์ที่มีให้พิม ขอขอบคุณพี่ๆน้องๆและผองเพื่อนที่เข้ามาเยี่ยมเยียน บ้านพิมนะค่ะ ขอบคุณจริงๆค่ะ
15 ตุลาคม 2553 16:27 น. - comment id 1162151
พี่พิมคนสวยหมดเคราะห์หมดโศก พบแต่สิ่งดีๆนะคะต่อนี้ไป
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
