ฟ้ากระจ่างหว่างเวหนไยหม่นเศร้า เปรียบใจเราระทมตรมนักหนา เงียบและเหงาเซาซึมดื่มน้ำตา เขามาลาจากไปใจสั่นคลอน นึกภาพเก่าเราเคยเดินเที่ยวท่อง อยากจำลองภาพฝันอันหลอกหลอน ส่งมอบไปให้เธอเพื่อเว้าวอน คืนจันทร์อ้อนหนาวเหน็บเจ็บขั้วใจ มีบางใครแทรกกลางระหว่างนี้ หรือคนดีหมดรักเลยเฉยชาใส่ เธอคนนั้นคงสวยเลิศวิไล เก่งกว่าใครในหล้าฟ้าส่งพร ลิมแล้วหนอบทเพลงบรรเลงร่ำ คืนชุ่มฉ่ำน้ำค้างพรมลมพัดอ่อน สะท้านจิตคิดหักรักอาทร ใจรอนรอนจะขาดสวาทวาย เหงาเหงาเหงาเจ้าเอ๋ยมาเย้ยเยาะ เคยฉอเลาะหยอกเย้าเขาจางหาย รู้ว่าละเลิกคิดจิตเสียดาย สุขสบายเถิดหนาอย่าห่วงใด พยายามเข้าใจในความรัก เพิ่งประจักษ์ดุจดังสายน้ำไหล ไม่มั่นคงแปรผันทุกวันไป ปล่อยรักให้ไหลล่องท้องธารา...
11 ตุลาคม 2553 14:43 น. - comment id 1161019
มาปล่อยรักด้วยคนนะคะ
11 ตุลาคม 2553 14:40 น. - comment id 1161087
สอนตัวเองให้อยู่ในศีลในธรรมจะประเสริฐที่สุด แล้วเข้าวัดเข้าวาซะบ้าง อย่าหมกมุ่นหลาย
10 ตุลาคม 2553 23:06 น. - comment id 1161461
แซมมาเป็นกำลังใจให้นะคะ.. โอ๋ๆ..กอดๆ.. บางครั้ง รู้ทั้งรู้ก็ยังถลำนะคะ.. เหลือหัวใจของเราดวงเดียว ดูแลให้ดีนะคะ..... แซมค่ะ
11 ตุลาคม 2553 11:45 น. - comment id 1161497
ทักทาย..ท่ามสุขที่แสนเศร้า คม..เช่นเคย ขอบคุณทุกข่าวคราว..จากคุณครู สุขอย่าได้สร่าง
11 ตุลาคม 2553 13:56 น. - comment id 1161518
เป็นระยะๆค่ะ สุขในความเศร้า เคล้าน้ำตา
14 ตุลาคม 2553 19:51 น. - comment id 1161987
สุขอย่าเศร้าได้ไหมพี่ป้า