ก่อนกอดเคยอุ่น กลายเป็นความอึดอัด ก่อนเคยรัดเหวี่ยง กลายเป็นความขัดขืน ก่อนเคยสุขหยอกเล่น กลายเป็นคนอื่น ก่อนเคยยืนเคียงข้าง กลายเป็นคนไม่คุ้นเคย ก่อนเคยปลอบขวัญ กลายเป็นคนขวัญหาย ก่อนเคยชายตามอง กลายเป็นคนชาเฉย ก่อนเคยรักเคยชอบ กลายเป็นความละเลย ก่อนเคยเอ่ยว่ารัก กลายเป็นความหนักใจ ก่อนเคยโทรบอกรัก กลายเป็นโทรบอกเลิก ก่อนเคยเบิกเคยบาน กลายเป็นคนไม่สดใส ก่อนเคยถามเรื่องราว กลายเป็นคนรื้อเรื่องขับไล่ ก่อนเคยมีใจ กลายเป็นคนที่ละเลย อ้อมกอด เคยปลอบขวัญยามท้อ ตอนนี้รอ คนเคยรัก ห่างความเฉย เหมือนไม่รัก หรือหมดชอบตอบมาเลย ความคุ้นเคย ต้องห่าง จากทางใจ กอดของพี่ นี่ไร้ค่า ไปแล้วหรือ หรือนี่คือ คำตอบ มาผลักไส วัจนภาษา คือสิ่งที่เป็นไป เอ่ยความใน มาเถิด จะเตรียมตัว ใช่จะนิ่ง จะเฉย เมินความรัก จะแตกหัก จากกัน ฉันปวดหัว มาให้คิดไปเอง ฉันหวาดกลัว รักสลัว มืดมัวต้องบอกกัน
กวีบ้านไร่ 20 ส.ค. 2553 11:04 น. - ID 136411 
924
1
0
20 สิงหาคม 2553 14:05 น. - comment id 1152154
30 สิงหาคม 2553 15:26 น. - comment id 1153689
ก็ดีนะ
10 กันยายน 2553 00:00 น. - comment id 1155261
ขอบคุณทุกท่านที่แวะมาอ่านครับ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
