ใต้เงาจันทร์
นกตะวัน
ใต้เงาจันทร์อันอำไพในความรัก
ฉันตระหนักมนตราที่ว่าขลัง
แสงเหลืองนวลยวนใจให้พลัง
ยามที่นั่งมองฟ้าพาสุขใจ
ปรารถนาคืนจันทร์นวลให้หวนกลับ
อยากกอดรับขวัญคนดีอยู่ที่ไหน
ยังเฝ้ารอขอให้รู้มีผู้ใด
เห็นจันทร์ไหมยังกระจ่างไม่ลางเลือน
ใต้เงาจันทร์ฉันมั่นใจใครยังคอย
แม้เหงาหงอยยามที่ไม่มีเพื่อน
เธอคนนั้นแน่วแน่ไม่แชเชือน
เปรียบเสมือนพระจันทร์รักยังทักทาย...
beautyangle
หากฟ้าฝันจันทร์กระจ่างอย่างคืนนั้น
จะเร็วพลันไปรอเธอพร่ำเพ้อหา
คอยมองเมียงส่งเสียงเรียกเมื่อไรมา
รอจนกว่าได้พบเจอฉันเพ้อมอง
ใฝ่ฝันให้รักเราสองได้ครองคู่
หวังเชิดชูบูชาไว้ไม่ให้หมอง
ผูกพันมั่นกันและกันอย่างปรองดอง
เราทั้งสองครองรักไว้ให้นิรันดร์
หวังวาดไว้ให้เธอนั้นพลันรับรู้
ฉันรออยู่อย่างมีทุกข์ไร้สุขสันต์
ยังรอคอยกอดรับขวัญใต้แสงจันทร์
รอเธอนั้นหวนกลับมาหาอีกที
นกตะวัน