แอบเก็บความรู้สึกซ่อนไว้ภายใน ทั้งที่ใจ รู้ดี ว่าเป็นไปได้ยาก จึงเก็บความสุข ที่เธอนำมาฝาก เพียงแค่อยากแกล้งใจ ให้หลงลม แอบเก็บความเศร้า ไว้ภายใน ยามเธอจากไป ต้องเศร้า กับรักขม คนที่สองรองบ่อนใจ ทำได้แค่ระทม เสพภิรมย์เพียงชื่อครู่ ก็เศร้าใจ แอบยิ้มยามเธอมาพบหน้า สุขล้นมายามเธอมองอย่างสดใส นี่แหละคือเหตุผล ที่เกิดจากใจ ยอมทนได้ แม้นจะรู้ว่าทรมาร อ้างเหตุผลหลายร้อยข้อ มาบอก ยามช้ำชอก เมื่อเธอ ไม่เรียกขาน หรือขาดเงาของเธอ ที่ยาวนาน ไม่อยากจุ้นจ้าน กลัวไม่ได้เคียงเธอ
23 กรกฎาคม 2553 11:37 น. - comment id 1147712
ทำหน้าสงสารไว้ ไม่นานเธอก็ใจอ่อนเอง.. แวะมาทักทายค่ะ
23 กรกฎาคม 2553 12:11 น. - comment id 1147721
ตอบ คุณแก้วประภัสสร ครับ มันทรมารกับการรอ อย่างว่าหล่ะครับ หัวใจรองบ่อน
23 กรกฎาคม 2553 19:21 น. - comment id 1147766
ขอบคุณครับ พันธุ์กวี ที่ชอบครับ
24 กรกฎาคม 2553 10:58 น. - comment id 1147822
ไม่ใช่แค่รักนะที่รองบ่อน... แต่...เป็นทั้งชีวิตที่รองบ่อน...โดนใจมาก ๆๆ โดนทุกความรู้สึก...โดนทั้งชีวิตเลย ...เศร้าสุด...สุด...
24 กรกฎาคม 2553 11:13 น. - comment id 1147825
24 กรกฎาคม 2553 12:33 น. - comment id 1147827
ตอบ ปราณ ขอบคุณนะครับที่แวะมาอ่าน และดีใจที่ชอบกลอนนี้ครับ
24 กรกฎาคม 2553 12:34 น. - comment id 1147828
ตอบ กู้ภัยครับ ขอบคุณครับ