@@ คืนนี้จันทร์ ส่องสว่าง กลางห้วงฟ้า แสงจันทรา เศร้าๆ ดูเหงาหงอย จันทร์สว่าง กลางห้วงท้อ เหมือนรอคอย จันทร์เจ้าลอย คอยชะแง้ แลหาใคร... @ จันทร์สว่าง กลางจันทร์หม่น คนใจหมอง จันทร์จะร้อง พร่ำหา เหมือนข้าไหม เมื่อดารา เคยเคียงข้าง มาห่างไกล สิ้นเยื่อใย ไกลกันแล้ว ฤาแก้วตา.. @ สบตาจันทร์ ปั้นฝืน กล้ำกลืนยิ้ม น้ำตาปริ่ม ล้นไหล ใจเจ้าขา เสียวแปลบๆ แอบเจ็บๆ เหมือนเหน็บชา เอ่ยคำลา แรมร้าง หรืออย่างไร.. @ เงียบสงัด รัตติกาล เคยหวานฉ่ำ สายลมย้ำ คร่ำครวญ ชวนหวั่นไหว เหลือเพียงรอย น้ำตา ให้อาลัย เก็บหัวใจ ที่หมองหม่น ทนเดียวดาย.. @ ต่อแต่นี้ ไม่มีเธอ ให้เพ้อฝัน ช่วงคืนวัน ที่ลาจาก มากความหมาย เธอคือสิ่ง ที่มากค่า มา กร้ำกราย แม้ช่วงปลาย ของเวลา ไม่ช้านาน... @ ทุ่มหมดใจ ไม่เหลือ เผื่อไว้เจ็บ หมื่นหนาวเหน็บ เพียงใด ใครสงสาร ผ่านวันคืน ที่แสนไกล ไปชั่วกาล ในดวงมาลย์ ในรักนี้ มีเพียงเธอ....
16 สิงหาคม 2553 13:48 น. - comment id 1083497
เขียนกลอนไพเราะมากๆ
17 สิงหาคม 2553 07:49 น. - comment id 1151518
ยังมีคอมเม้นต์ ม่านแก้ว ในบทกลอนคนปลายฟ้า ที่ยังลบไม่หมดค่ะ อย่าได้ใส่ใจกับความรู้สึกของ ม่านแก้วเลย
20 สิงหาคม 2553 10:01 น. - comment id 1152086
โถ ม่านแก้วจ๋า น่าสงสารจังเลย ....ทำไมเขาถึงลบละจ๊ะ เฟื่องฟ้า
26 สิงหาคม 2553 07:23 น. - comment id 1153046
แว่วหวีดหวิว พริ้วผ่าน ม่านแก้วจ๋า คนปลายฟ้า คิดถึง รำพึงฝัน อยากเห็น นงนุช สุดชีวัน เหม่อมองจันทร์ ที่กระจ่าง กลางนภา ดวงดวงน้อย ลอยเคียง ชำเลียงชิด ในดวงจิต ประหวั่น พรั่นพรึงหา ป่านนี้ม่าน แก้วใจ ไกลพี่ยา จะหลับตา ลงได้ อย่างไรกัน..
4 ธันวาคม 2555 08:40 น. - comment id 1252039
So hurt
8 ธันวาคม 2555 04:07 น. - comment id 1252282
บทนี้..บทเดียว เธอมอบให้ผู้หญิงหลายคนเชียวนะ เอาเถอะ..ถ้ามันจะทำให้เธอมีผู้หญิงคนใหม่ ได้เรื่อยๆก็ตามสบาย เพราะดีนะ แต่ไม่มีค่าเสียแล้วสำหรับฉัน