+ วันนั้นที่เธอเดินเข้ามา แล้วถามฉันว่า เหนื่อยไหม กับวันนี้ที่เธอเดินออกไป แล้วไม่ทิ้งเยื่อใย ให้อาทร +วันนั้นที่เธอทำให้ฉันมีรอยยิ้ม แล้วเราก็เลี้ยงข้าวกันจนอิ่ม ..จำได้ไหม แล้ววันนี้ร้านอาหารเงียบเหงาไป คงเพราะขาดคนเอาใจ มาใส่มัน +ไม่มีแล้วใช่ไหมวันเก่าๆ วันที่เราสองคนเคยร่วมฝัน วันที่ฟ้าเป็นสีฟ้าตอนกลางวัน วันที่ดาวสุขสันต์ยามค่ำคืน +ฉันคงมานั่งเพ้ออยู่เดียว เพราะคิดถึงเศษเสี้ยวแห่งความฝัน คิดถึงเธอ..ที่เคยมา หาทุกวัน คิดถึงดาว ที่สุขสันต์ทุกราตรี +เหมือนคนบ้ามานั่งพร่ำไม่รู้เรื่อง มาแต่งกลอนกระดากกระเดื่องไร้ความหมาย คงเพราะฉันคิดถึงเธอเจียนขาดใจ อยากให้เธอรับรู้ไว้ ก็เพียงพอ
9 เมษายน 2545 10:54 น. - comment id 44979
ฮืม พูดไงดี นะ บ้าทีก็เหมือนคนบ้าจริงๆ หน่ะแหละที่มานั่งเขียนกลอน แต่เราว่ามันก็เป็นการระบายออกอย่างหนึ่งนะ ที่จริงเราก็เพิ่งแต่งกลอนที่คล้ายๆ กัน ชื่อว่าเลอะเลือน ลองไปอ่านดูมั้ย เข้มแข็งนะ อดทนไว้ แล้วสักวันจะผ่านพ้นไป
9 เมษายน 2545 11:24 น. - comment id 44983
เพราะดีครับ
9 เมษายน 2545 11:48 น. - comment id 44988
เพราะดีนี่คะ