จันทร์จวงดวงจันทร์เจ้า.....รึจะร้าวรวดเพียงไหน มองจันทร์ลอยเคลื่อนไป.....ณ-ไฉนจะหยุดแล ดวงจันทร์เปรียบดวงใจ.....ธ-ลอยไปไกลไกลแท้ หวนย้อนมาเยือนแล......ตะละแม่จะยืนคอย วันพรุ่ง ณ.รุ่งสาง.....จันทร์จะจางลางเลือนหาย ตะวันโผล่รำไร......ภาระให้แสงส่องมา คืนค่ำกลับมาเยือน.....นภาเคลื่อนเดือนลอยมา เพ่งอยู่ทุกเวลา.....ณ-สัญญาว่าเพียงรอ หนึ่งวันที่เดือนผ่าน....จะละกาลก็ใจหาย หนึ่งเดือนเคลื่อนผ่านไป.....ณ-หทัยก็ยังคอย หนึ่งปีผ่านไปแล้ว......ตะละแก้วน้ำตาปอย สิ้นแล้วการรอคอย.....มิหวนคืนเดือนอำลา
24 มิถุนายน 2553 00:02 น. - comment id 1140054
24 มิถุนายน 2553 08:20 น. - comment id 1140075
กระถางกลอน อ้อนดวงจันทร์ เก็บไปฝัน ถึงวันใส กระถางเอย เอ่ยออกไป จันทร์สวยใส หรือได้ยิน อ้อนอาทิตย์ ที่แรงกล้า คิดไปว่า จะยลยิน จะอ้อนฟ้า หรือท้าดิน ใจคงสิ้น ทั้งอินทรีย์ สหายเอย เจ้าเคยไหม หวังสิ่งใด ไม่สมจินต์ เพื่อเพียงเพราะ เกาะเกี่ยวกิน เล่ห์ลมลิ้น ดินเดือนใด ทิตย์ถั่งโถม จู่โจมใจ แสงสวยใส ไร้เรื่องราว แม้ม้วยมอญ หมอนหมองไหม้ รักษาใจ ไว้ทุกคราว เมื่อถึงวัน อันอะคร้าว ผ่านเรื่องราว เจ้าแข็งแรง
24 มิถุนายน 2553 08:54 น. - comment id 1140086
ไม่สัมผัสเลยแฮะ กลอนอ่อนเจงๆๆ ขออภัย
24 มิถุนายน 2553 09:05 น. - comment id 1140089
แต่ใช้คำสวยดีค่ะ ขอบคุณนะคะคุณเดินไม่ทันเงา วันหลังเดินไปทางทิศตะวันออกตอนเช้าๆสิค๊ะเงาจะได้เดินไม่ทันเรา...บ้าง