เรื่องราวที่ผ่านมาเมื่อสัปดาห์ก่อน.. ช่างริดรอนกำลังใจให้อ่อนล้า หมดกำลังแม้จะยกมือขึ้นปาด..หยาดน้ำตา ต้องก้มหน้าก้มตา...ยินยอมให้คุณไป ไม่รู้จะต้องใช้เวลา..อีกกี่สัปดาห์ กว่าหัวใจจึงจะกลับมาทำหน้าที่ของหัวใจ ทุกวันนี้..มันยังบังอาจบังคับดวงตาร่ำไห้ บังคับสมองใสๆ ..ให้พร่าเบลอ เขา เลือก คนอื่น.. เป็นสิ่งที่เราเองฝืนไม่ได้ ฟังไว้บ้างสิ...เจ้าหัวใจ อย่าหวั่นไหว..อย่าอ่อนแอนักเลย
14 มิถุนายน 2553 18:43 น. - comment id 1136255
อย่าลืมหน้าที่หลักล่ะกันนะค่ะ หน้าที่รักษาหัวใจตัวเอง หากไร้ซึ่งความปราณีต่อหัวใจตัวเองแล้ว ไม่มีใครคนไหนหรอกนะค่ะที่จะปราณีหัวใจของเรา สู้ สู้นะค่ะ เอาใจช่วย
14 มิถุนายน 2553 23:36 น. - comment id 1136352
แวะมาให้กำลังใจค่ะ
15 มิถุนายน 2553 12:43 น. - comment id 1136498
16 มิถุนายน 2553 07:14 น. - comment id 1136651